Jakie komiksy właśnie czytacie?

[Kadet]

Nie poświęca temu zbyt wiele miejsca. Bodajże na jednej stronie skasował ot tak kilkadziesiąt lat kanonu. Potem już każdy, kto ma zielony pierścień kasuje wszystko co żółte na lewo i prawo.

To było szerzej i bardziej szczegółowo wyjaśnione w miniserii "Rebirth", która rozpoczęła run Johnsa. "Wojna z Korpusem Sinestro" to trochę późniejsza jego część.

W każdym razie wrażliwość na żółty usunięto też już wcześniej, w 1994 r., kiedy Jordan zniszczył główną baterię Korpusu. Pierścień Kyle'a Raynera, który został po tych zdarzeniach jedynym Green Lanternem, mógł w wyniku tego wpływać na żółty.

[ukaszm84]

Donżon 5
Z przekory wbijam czasami szpilę Donżonowi jak widzę same pochwały, ale naprawę lubię tę serię. Pierwsze trzy tomy były bardzo dobre, a czwarty według mnie ocierał się o arcydzieło. Ale piąty to ogromny zawód. To jest słaby komiks i to nie tylko słaby jak na tę serię, ale po prostu słaby. Całkiem interesujący pomysł na coś a'la postapo został całkowicie zmarnowany. Aż mi przykro jak sobie myślę ile ciekawych wątków można by było z tego wyciągnąć. A sprawia wrażenie robionego totalnie na siłę, bez kreatywności, aby dociągnąć do końca. Totalnie chaotyczne odwalenie pańszczyzny.

PS. Szukając po przeczytaniu innych opinii trafiłem na recenzję na portalu badloopus.pl i ujął mnie jeden cytat, którym chciałbym się podzielić.

Być może takie odczucie, że tym razem nie jest tak świetnie jak wcześniej zostało z premedytacją zaprogramowane przez twórców

[sad_drone]

Prison pit - Tylko dla koneserów przemocy i wulgarnego humoru. Mimo 700 stron prison pit czyta się bardzo szybko, ponieważ fabuły i dialogów jest tu bardzo niewiele (chociaż i tak więcej niż się spodziewałem), komiks to właściwie jedna bardzo długa sekwencja walki głównego bohatera z różnymi potworami. Ja się nieźle bawiłem dzięki ciekawym pomysłom autora na "ewolucje" oponentów, szczątkowy wątek fabularny również całkiem przypadł mi do gustu. Nie byłem zbytnim fanem toaletowego humoru autora, ale na szczęście nie ma tego bardzo dużo i żarty nie dominują w komiksie.

(new) Battlestar Galactica omnibus - Kolejny świetny serialowy tie-in który czekał u mnie parę lat na lekturę. Greg Pak wziął z mojej perspektywy najciekawsze motywy z głównej serii (wątki mistyczne, motywacje cylonów, uśpione androidy ze wspomnieniami ludzi) i zbudował na nich bardzo interesującą i niejednoznaczną fabułę. Fani serialu (są tutaj jacyś ?) powinni być bardzo zadowoleni, reszta czytelników raczej nie znajdzie tu nic dla siebie ponieważ komiks wymaga dobrej znajomości wydarzeń z ekranu.

[Bender]

Prison pit 🤘🤘🤘🤘🤘 na mojej półeczce "forever and ever"

[sad_drone]

Latarnia - Pierwszy komiks Paco Roci wydany w pl, i niestety czuc ze to dzielo z jego poczatkow literackich. Historia nie ma takiego ladunku emocjonalnego i wnikliwosci jak jego pozniejsze tytuly, kontekst historyczny jest ledwo zarysowany a przeslanie komiksu raczej banalne i pozbawione glebi. Mozna przeczytac bez bolu ale nie ma tu tez nic czym mozna by sie bylo zachwycic.

Pielgrzym 1+2 Z jednej strony w miarę ciekawy pomysł na post apo i głównego bohatera, z drugiej klasyczne dla Ennisa wątki gimboateistyczne, durny humor zaburzający realizm opowieści i porażające głupoty fabularne (wahadłowiec kosmiczny napędzany uranem na dnie rowu mariańskiego, który na dodatek osiąga prędkość światła). Była tu pod spodem ciekawa historia o odkupieniu i poświęceniu w imię przetrwania ludzkości, ale zabrakło chyba redaktora który by autora trochę pohamował.

[Popiel]

Rzeźnia numer 5. Powieść Vonneguta czytałem ze 30 lat temu, ale wbiła mi się w pamięć na tyle, żeby docenić tę doskonałą adaptację. Z czystym sumieniem 10/10 a dałbym i więcej, gdyby Egmont wydawał więcej tak świetnych i zupełnie nie przystających do ich bieżącej oferty komiksów.

[Castiglione]

Hermann – "Jeremiah – tom 1: Noc drapieżców"


Już od jakiegoś czasu chodziło mi po głowie, żeby odświeżyć sobie tę pozycję, bo kilka lat temu przeczytałem początkowe tomy, ale później miałem dłuższą przerwę i już nie do końca kojarzyłem, co właściwie się tam działo, więc zanim przejdę dalej, wolałem sobie przypomnieć wydarzenia. A że pogoda za oknem wydaje się ostatnio idealna, żeby wczuć się w klimat Nowego Dzikiego Zachodu, dzisiejszego popołudnia przysiadłem do ponownej lektury "Nocy drapieżców". Pierwszy rozdział post-apokaliptycznej serii Hermanna zapamiętałem dosyć średnio i generalnie spośród tych, które przeczytałem, oceniałem go jako jeden ze słabszych, tymczasem powtórka okazała się całkowicie przyjemna. To, na co narzekałem poprzednim razem – pewne rozwiązania fabularne, nie zawsze logiczne zachowania postaci i raczej sztywne dialogi – przy tym podejściu nie rzuciło mi się już tak w oczy i zdecydowanie dostrzegłem więcej plusów. Być może to kwestia pewnego obycia, bo od tamtego czasu zapoznałem się ze sporą ilością tytułów, również tych nieco starszych, ale tym razem całość wydała mi się dosyć płynna i pod względem scenariusza jednak solidna. Wydaje mi się, że historia sprawdza się jako wstęp do reszty serii, wprowadzenie bohaterów czy też zawiązanie pewnych wątków, do których zapewne autor będzie powracać w kolejnych tomach. Swoje na pewno robi też fakt, że ostatnio miałem ochotę na western i co by nie mówić wciągnąłem się w panujący tu klimat. Pomimo faktu, że akcja dzieje się w przyszłości, to stanowcza większość fabuły utrzymana jest w stylistyce klasycznego Dzikiego Zachodu, a ze względu na motyw post-apo scenarzysta ma sposobność wprowadzenia do historii nieco bardziej barwnych antagonistów, co w normalnym westernie by mi zapewne przeszkadzało, ale w tym wypadku wydaje się jak najbardziej na miejscu. Dodatkowo to taka fantastyka, jaką lubię, czyli mimo faktu przynależności do gatunku mocno przyziemna i osadzona w takiej rzeczywistości, do której możemy mieć odniesienie. Graficznie natomiast to bardzo przyjemna robota, co do której raczej nie można mieć zastrzeżeń. Pierwszego "Jeremiaha" oceniam jako udany początek, po którym poczułem sporo chęci do zabrania się za kolejne odsłony.


Zakładałem, że będzie 6, ale daję 7/10.

[sad_drone]

Drastyczne przypadki - Pierwsza kolaboracja Gaimana i Mckeana, niestety na mnie nie zrobiła zbyt dobrego wrażenia. Prawdę mówiąc nie do końca wiem o czym miała być ta historia i jakie jest jej głębsze znaczenie, cała fabuła wydaje mi się być bezcelowa i jednocześnie mało angażująca. Sprzedaje bez żalu.

rai 1-3 + 4001ad + fallen world Po raz kolejny nachodzi mnie refleksja że w pl z valianta wydane zostały wyłącznie najgorsze komiksy jakie te uniwersum ma do zaoferowania, i dosłownie każda inna seria byłaby lepszym wyborem. Jednym z tych dobrych wyborów jest właśnie rai, bardzo podoba mi się setting latającej technoutopii z omnipotentną ai u władzy, czuć że kindt solidnie przygotował się do pisania i miał przemyślaną koncepcję na uniwersum valiantu w dalekiej przyszłości. Barwne postaci, angażujący centralny konflikt, ładne rysunki, self contained story, nie mam w sumie żadnych większych zarzutów do tego co przeczytałem. Gdybym miał się do czegoś przyczepić to może trochę zbyt duży bloat końcowego eventu (12 zeszytów) ale na tle tego co wyrabia się w marvelu lub dc nie jest tragicznie. Miniseria fallen world od abnetta również wypada przyzwoicie i stanowi całkiem udany epilog do historii kindta (potem jest dalsza kontynuacja, ale została urwana przedwcześnie).

[Castiglione]

Co prawda "Drastyczne przypadki" czytałem ponad 3 lata temu, ale zapamiętałem jako jeden z fajniejszych komiksów Gaimana (z tych spoza "Sandmana"). Sporo jego tytułów mnie rozczarowało, ale ten został na półce.

[burberry]

Criminal 1, 2. Mucha Comics.

Jakiś czas temu przeczytałem, że nakład Criminal się wyczerpuje, nadeszła więc dobra okazja do tego, by zapoznać się z tą serią. Najpierw kupiłem i przeczytałem #1. Solidny kryminał, takie 7/10. Ciekawa historia, momentami zbyt płaska, jeśli chodzi o zachowania bohaterów. Brakuje przerysowania, bo przecież wszystko jest na serio, to nie komedia ani parodia. Odłożyłem na półkę i tyle.

Parę dni temu kupiłem część drugą i zacząłem czytać i... jakie to jest dobre! Pełnokrwisty kryminał ze zwrotami akcji, wielopłaszczyznową fabułą i bohaterami z krwi i kości. Druga część jest dużo lepsza niz jedynka, która była niezła. Przyznam szczerze, że dawno nie czytałem tak dobrego komiksu! Szkoda tylko, że pomimo ostrej selekcji i tak podobnie dobry tytuł się trafia raz na dziesięć pozycji. 9/10 w mojej skali.

Miracleman, Moore, Mucha Comics.

Słaby komiks, którego nie jestem w stanie skończyć. Słabe rysunki. Zdarzają się niezłe pomysły, ale to tyle. Pomimo rozkładania lektury na kilka wieczorów utknąłem w połowie i chyba dalszego ciągu nie będzie. 4/10.

[ukaszm84]

Miracleman, Moore, Mucha Comics.

Słaby komiks, którego nie jestem w stanie skończyć. Słabe rysunki. Zdarzają się niezłe pomysły, ale to tyle. Pomimo rozkładania lektury na kilka wieczorów utknąłem w połowie i chyba dalszego ciągu nie będzie. 4/10.

Apage satanas!

[Sędzia]

Miracleman, Moore, Mucha Comics.

Słaby komiks, którego nie jestem w stanie skończyć. Słabe rysunki. Zdarzają się niezłe pomysły, ale to tyle. Pomimo rozkładania lektury na kilka wieczorów utknąłem w połowie i chyba dalszego ciągu nie będzie. 4/10.

Ja dotarłem do końca, ale było ciężko, przynudza strasznie.

[donT]

Ja MM uwazam za swietny tytul, zadnego przynudzania nie zauwazylem.

[Midar]

Jestem zdziwiony, bo dla mnie MM jest komiksem niemal epokowym.

[Sędzia]

Ja MM uwazam za swietny tytul, zadnego przynudzania nie zauwazylem.

Moore (w mojej ocenie) generalnie strasznie przynudza - z tego co miałem okazję czytać - Liga, Promethea, Strażnicy, Providence i Neonomicon, Szoki, Skizz i DR & Quinch.

Z jednym wyjątkiem arcydzieła jakim jest Prosto z Piekła.

Ale (pomijając te wydane przez Studio Lain krótkie historyjki), w każdym komiksie widać ogrom pracy w konstrukcji i kunszt scenariusza, które w mojej ocenie niestety prowadzą do przerostu formy nad treścią, zwłaszcza w Lidze i Promethei.

Natomiast w MM w ogóle tego nie widziałem. Gorszy w mojej ocenie od MM było tylko Providence/Neonomicon, bo tu oczy bolały od lektury.