Kurc

[starcek]

To gdyby Gaston chwycił, może w końcu wyszedł by też Sprycjan i Fantazjusz? Bo Taurus wydając pojedyncze albumy pokpił sprawę, a może już stracił prawa do serii.

[Midar]

Podajemy tytuł trzeciej księgi Złotej Kolekcji Ratmana.
Premiera podczas 13. Krakowski Festiwal Komiksu

Dziś Tłusty Czwartek.
Słodzimy zapowiedzią.

[freshmaker]

ratman na propsie. gaston też. pytanie czy da radę to czytać.

[Kadet]

Cieszę się z "Gastona". To podobno klasyka frankofońskiego komiksu humorystycznego. Mam nadzieję, że - jak pisze freshmaker - będzie zjadliwy też dla dzisiejszego czytelnika w Polsce

[freshmaker]

ja lubię ramotki ale np przy ostatnich tomach cliftona odpadłem. tak samo sprycjan od taurusa to była mega porażka. ktoś pamięta ten komiks z czasów tk?

[amsterdream]

Gaston jest lekkostrawny tylko w małych dawkach. Kiedyś próbowałem przeczytać jednym ciągiem te 4 tomy wydane przez TK i już po dwóch miałem dość przez dość dużą powtarzalność w tych historyjkach. Kupić pewnie kupię, ale będę sobie dawkował powoli.

[Deg]

Jak dla mnie Gaston nie ma startu do Lucky Luke'a, Asteriksa czy Sprycjana. Ot, taka druga liga humorystyczna. Wolałbym Cubitusa.

[Cornelius]

+1 do Cubitusa.

[studio_lain]

tak w ogóle komiks humorystyczny w Polsce to bardzo ciekawy temat - zasługujący na oddzielny topik
dla mnie Gaston to odważny ruch - wiadomo rozpoznawalny klasyk, ale czy chwyci na polskim rynku?
z drugiej strony Egmont wydaje komiksy humorystyczne dla młodzieży... nie wiem jak to schodzi
ale oni sięgają po nowe serie
Jest masa fajnych komiksów w stylistyce humorystycznej - ale mam, być może mylne wrażenie, że polski czytelnik preferuje kreskę nazwijmy to umownie "realistyczną"

[freshmaker]

ja pewnie sięgnę po tego klasyka - dlaczego? bo jest to klasyk, od dawna nieobecny w polsce. facjata gastona przewija się na każdej imprezie BD.

timof kiedys zdefiniował kilka grup czytelników w polsce - ja jestem zdecydowanie w grupie która woli kupić frankofońską ramotę niż świeży polski komiks.

[JanJ]

No właśnie, E wydaje sporo serii dla dzieci i młodzieży, ale taki Cubitus, Sprycjan, czy wiele innych podobnych frankofońskich serii humorystycznych jakoś nie może się doczekać przekładu na nasz język. Wyjątkiem jest chyba Clifton i Cedryk. Ale jeśli po wydaniu czterech albumów Cedryka (seria liczy aż 35 tomów) zastanawiają się, czy jej nie zakończyć, to musi niestety się słabo sprzedawać. Yakari też złapał zadyszkę. Jakoś ten segment nie ma u nas szczęścia.... Oby Gaston chwycił.

[starcek]

Clifton dla mnie był drogą przez mękę, na szczęście był z biblioteki.

[Gustavus_tG]

Te wszystkie serie nie trafiły u nas na swój czas.
Taki Cedryk czy Yakari to za dzieciaka brałbym bez zastanowienia. Byłby sentyment, byłaby nostalgia i fanbaza. Z pokolenia semica mało kto to pewnie czyta, a młodzi (jeśli już coś czytają), to mają bardziej współczesne lektury.

[freshmaker]

clifton miał mocny start z albumami bedu - do tego doszły trzy wizyty autora w polsce, spotkania z nim itd. był hype i czytało mi się to z przyjemnością. kolejne albumy to niestety niemiłosierna męka, dwóch ostatnich nie kupiłem.

sprycjan od taurusa - ten w australii - pamiętam że zabił mnie dennym i bezsensownym scenariuszem. ale to był jakiś rebootowy album.

za to taki iznogud wchodzi elegancko ale integrale po stówie to wiadomo że dla starych pierników a nie dla dzieci.

[Sędzia]

za to taki iznogud wchodzi elegancko ale integrale po stówie to wiadomo że dla starych pierników a nie dla dzieci.

4 tom Inzoguda (gdy już nie pisał Goscinny) to już jest mordęga, dalej już nie miałem ochoty próbować.