Antyutopia w literaturze, to między innymi charakterystyczna, będąca jej znakiem rozpoznawczym idea państwa stechnicyzowanego, zmechanizowanego, Cywilizacji całkowicie odgrodzonej od otaczającej ją przyrody, od śladów przeszłości, które zostają wymazane z ksiąg, podań, w ogóle z ludzkiej pamięci. Liczy się tylko trwanie w absolutorium, które w antyutopii nakazuje elita władzy; obywatele modelu antyutopijnej rzeczywistości są zredukowani do roli bezkształtnej, bezwolnej, bezimiennej masy, wykonujący jałowe, powtarzające się czynności, patrzący się na siebie w drodze do i z pracy, lecz siebie nie zauważający, niczym trybiki funkcjonujące dla ,,perfekcyjnie działającej maszyny Systemu". Taka jest specyfika literatury orwellowskiej. To prawda, ma ona swój urok, mimo potężnej mocy wydźwięku - przekazu, emocji, wizji, które to w sobie dźwiga. Dlatego też na warsztat czytelniczy spośród literatury przedstawiającej modelową kontrutopię, wybrałem, zamawiając w księgarni internetowej, następujące pozycje:
*"Mechaniczna pomarańcza"; Anthony Burgess
*"Rok 1984"; George Orwell
*"Nowy wspaniały świat"; Aldous Huxley
Pouczające, przerażająco prawdziwe - wizje zrodzone z wyobraźni twórców, którzy potrafili w swoich (przyjmijmy za określenie) ,,orwellowskich" dziełach stawiać współczesnemu człowiekowi i Cywilizacji pewne wyzwanie moralno-etyczne trwające przy pędzącym ku ,,lepszemu" technologicznemu jutru, cywilizacyjnym dobrobycie. Czas na intelektualno-fantastyczno-naukową podróż z literaturą antyutopijną z dziedziny literatury popularnej.