Jakie komiksy właśnie czytacie?

[bababatman]

Ostanio przeczytałem takie komiksy jak:

Twarz - takie 6/10. Generalnie komiks opowiada o chirurgu plastycznym, który dostał ofertę życia od pewnego mocno ekscentrycznego artysty. Razem z żoną udali się do jego posiadłości i tam zaczęło się dziać. Rozczarowała mnie końcówka. Na szczęście klimat komiksu jest fantastyczny, przypominał mi filmy Davida Finchera.

Bomba - 7/10. Dobry komiks. Dowiedziałem się masy różnych faktów, o kórych wcześniej nie wiedziałem. Paradoksalnie uważam, że format powieści graficznej mocno ograniczył twórców. Uważam, że kilka wątków nie zostało odpowiednio rozwiniętych i opowiedzianych. Zabrakło mi również innych członków projektu Manhattan. Generalnie komiks jest naprawdę dobry i warto go przeczytać.

CONTRITION - 6/10. Największe rozczarowanie. Po opisie i recenzjach oczekiwałem kapitalnej lektury. Niestety zawiodłem się. Najgorsze jest to, że po pierwszym rozdziale byłem mocno wciągnięty i zainteresowany. Bardzo podobały mi się rysunki, klimat i zarys fabuły. Niestety mniej więcej w połowie komiksu dowiadujemy się co i kto stoi za intrygą. Całe rozwiązanie zostało podane nam na tacy. Zakończenie zdecydowanie nie dowozi. Szkoda.

Teraz czytam:

Batman. Dziedzictwo - przeczytałem około 150 stron. Jest mocno średnio, ale z nieznanych mi powodów odczuwam mega przyjemność z obcowania z  tym komiksem.

Lekcje aktorstwa - przeczytałem raptem kilka stron. Rysunki są straszne, ale czuje, że komiks mnie nie zawiedzie.

PS - czy ktoś z was czytał Króla Rozpustników? Jakie są wasze opinie?

[PabloWu]

Przeczytałem póki co pierwszą część Króla Rozpustników, wartka i dynamiczna akcja , dużo się dzieje,  graficznie wiadomo - Toulhoat wymiata. Jak lubisz komiksy przygodowe to nabank Ci podejdzie.
Zastanawiam się jak to się dzieje że Losty potrafią wydać taką cegłę za, mimo wszystko, dość rozsądne pieniądze przy takiej objętości.

[kosmoski]

PS - czy ktoś z was czytał Króla Rozpustników? Jakie są wasze opinie?

podrzucę moją opinię z tematu Lostów:

Poza dynamicznymi scenami akcji pełno tu spisków i knowań, z całkiem ciekawymi rozwiązaniami fabularnymi. A wszystko rewelacyjnie narysowane. Te wszystkie brudne uliczki, majestatyczne budowle, często przerysowane a jednocześnie charakterystyczne postacie tworzą niesamowity klimat. Komiksu nie polecam czytać w nocy, bo mimo tych setek stron korci, by całość wciągnąć na raz.

[bfg]

CONTRITION - 6/10. Największe rozczarowanie. Po opisie i recenzjach oczekiwałem kapitalnej lektury. Niestety zawiodłem się. Najgorsze jest to, że po pierwszym rozdziale byłem mocno wciągnięty i zainteresowany. Bardzo podobały mi się rysunki, klimat i zarys fabuły. Niestety mniej więcej w połowie komiksu dowiadujemy się co i kto stoi za intrygą. Całe rozwiązanie zostało podane nam na tacy. Zakończenie zdecydowanie nie dowozi. Szkoda.

Spoiler: PokażUkryj

Mi się właśnie ta zmiana w połowie komiksu bardzo podobała. Odchodzimy od kryminalnego śledztwa i przechodzimy do dramatu/thrillera psychologicznego. Dzięki temu nieważne jest śledztwo, a ważniejszy staje się sam problem, skupiamy się na pytaniach o źródłach zła u człowieka.

Jakbym miał dać temu ocenę komiksowi to mocne 8/10. Rysunki robią klimat.

Spoiler: PokażUkryj

W fabule nie do końca zaś pasował mi wątek z dziennikarką, która całe swoje dotychczasowe życie poświęca temu śledztwu, było to dla mnie naciągane.

[Danio]

Przeczytałem tomy 3 i 4 zbiorczego Hellboya i trzeci w większości mi się bardzo nie podobał, "Zdobywca Czerw" to chyba najgorsza historia z tej serii jaką do tej pory czytałem, mamy to samo co zawsze o nazistach budzących pradawne zło gdzie Hellboy przegrywa z potworusem przez 95% stron, by na końcu jakoś magicznie zwyciężyć. Nudy nudy nudy. "Wyspa" też nie przypadła mi do gustu, za to ten zbiór mocno ratuje dla mnie świetne "Trzecie Życzenie", z ciekawym wrogiem (taka rybia wiedźma), syrenami i super zakończeniem z

Spoiler: PokażUkryj

ojcem w końcu akceptującym córkę i jej wybory.

A tom 4 to znowu zbiór krótszych opowieści i z kolei ten uważam za jak do tej pory najlepszy. Znakomite "Lichwiarz", "Trollowa Wiedźma" i "Makuma" już same w sobie sprawiają, że zbiór był warty zakupu, a do tego jeszcze mamy całkiem przyjemne "Wampir z Pragi", "Ci którzy na statkach..." i "W Świątyni Moloha". Nawet jeśli reszta to już zapchajdziury, których najchętniej bym się pozbył ("Penanggalan" i "Ghul") to gdyby każda część Hellboya prezentowała taką jakość to bez mrugnięcia okiem nazywałbym się fanem. No i dla mnie dodatkowym OGROMNYM plusem jest, że niektóre opowiadania lub ich fragmenty nie były rysowane przez Mignolę więc były zwyczajnie ładniejsze, nie tak leniwe, przyjemniejsze dla oka. Szczególnie w "Ci którzy na statkach..." rysunki były super.

[Castiglione]

Ja się od Hellboya odbiłem. Przeczytałem całą główną serię, a nawet kilka pobocznych rzeczy, ale stwierdziłem, że jednak odpuszczam. W głównej serii przede wszystkim brakowało mi fabuły. Mamy wstęp, potem już w większości opowiadania (fakt faktem niektóre bardzo udane) i nagle wyskakujemy z epickim zakończeniem (po którym jest jeszcze trochę opowiadań) - i o ile samo w sobie było bardzo dobre (tom 5 Library Edition według mnie zdecydowanie najlepszy), to miałem wrażenie, jakby na przestrzeni serii nic znaczącego się nie wydarzyło i dopiero końcówka była przemyślana. Gdyby tak pomiędzy te wszystkie opowiadania wstawić jeszcze ze 2-3 dłuższe story arci, to całość konkretnie by zyskała.

No i dla mnie dodatkowym OGROMNYM plusem jest, że niektóre opowiadania lub ich fragmenty nie były rysowane przez Mignolę

Według mnie Hellboy najlepiej wyglądał z rysunkami Duncana Fegredo.

[Sędzia]

Ja natomiast odbiłem się od Hellboya ponieważ zakończenie było słabe, nieprzemyślane i zrobione mocno na siłę, żeby tylko skończyć. Dopóki były opowiadania, to fajnie się to czytało i miało klimat, zakończenie to same bzdety.

BBPO dużo lepsze (na razie).

[burberry]

Blast 1,Manu Larcenet - 5+/10.

Pewnie to dość niepopularna opinia tu na forum, gdzie Blast od Mandioki jest raczej chwalony, i to mocno. Trudno odmówić temu komiksowi klimatu - jest świetnie narysowany. Manu Larcenet to prawdziwy artysta, jego operowanie szarościami, czernią, bielą, oddawanie nastroju, pozorna niechlujność lub momentami hiperdokładność to są rzeczy, które wybieram, by zapamiętać z tego albumu. Sama historia lub miejscami sposób opowiadania były dla mnie dręczące - zerkałem co jakiś czas, czy dużo jeszcze mi zostało.
Nie potrafiłem zainteresować się losem głównego protagonisty na tyle, by chcieć sięgnąć po tom numer dwa. Owszem, mamy tu klimat tajemniczości, niedopowiedzeń, a sam autor stara się, byśmy wręcz czuli lepkość zła... wychodzi różnie. Klamra, spinająca całą powieść, jaką jest przesłuchanie wypada w moim mniemaniu bardzo źle. Generyczne postaci policjantów, niezwykle wręcz sztuczne dialogi między nimi oraz komisarzem czy przesłuchiwanym budziły moje zdumienie. Tym bardziej, że gdy snuta jest właściwa retrospektywna opowieść, to ma się wrażenie lekkości - wychodzi to o wiele bardziej naturalnie. Ale nadal bełkotliwie i męcząco. Postać głównego bohatera jest niestety przerysowana do absurdu, przez co momenty, w których do głosu dochodzi jego prawdziwe ja były dla mnie obojętne i niewiarygodne. Końcówka albumu, gdy pojawia się Jackie, postać drugoplanowa, dźwignęła te opowieść na tyle, że środek ciężkości opowieści przeniósł się z (męczącego i bełkotliwego) traktatu filozoficznego osoby trudnej w stronę biegu jakichś wydarzeń, przynoszących odrobinę dreszczyku emocji. Ale to było dla mnie za mało...
W skrócie: szalenie interesująco narysowany komiks, który mnie zmęczył. Ostatni raz takie męki przy czytaniu komiksu przechodziłem przy Portugalii.

Dziękuję za przeczytanie tej opinii  chętnie sprzedam. To był pierwszy przeczytany przeze mnie komiks Mandioki. Na półce jest jeszcze Raport Brodecka, który czeka na swój czas.

[Danio]

Ja się od Hellboya odbiłem.

Ja w sumie też się odbiłem, gdybym kupował po jednym tomie to pewnie po trzecim już bym zrezygnował, ale zaczynając serię kupiłem 5 tomów w ciemno no to "muszę" czytać do końca już. Tylko z 6 tomem widzę, że z nakładem jest kiepsko, jeden egzemplarz ktoś sprzedaje na allegro za 180zł.

BBPO Plaga Żab zacząłem czytać i jak na razie bardzo fajne, ale za wcześnie na ocenę.

[donT]

Noir: Burlesque

Lubie Mariniego, ale nie czuje potrzeby czy raczej moze - przymusu tak dobrze znanego forumowym komplecistom, aby posiadac jego wszystkie tytuly. Przy obecnym urodzaju, nie raz juz wspominalem, ze selekcja jest czyms naturalnym. Noir poczatkowo sobie odpuscilem, ale podczas srodowej wizyty w lokalnym comic shopie trafilem na pachnacego jeszcze farba, nowiusienkiego, wydanego przez Titan Comics integrala. Po szybkim przekartkowaniu, powedrowalem z nim prosto do kasy. Co mnie kupilo to wiadomo - szata graficzna. Marini jest genialnym artysta i kazdy kto mial z nim stycznosc wie to doskonale. Noir oferuje przesliczne, czarno biale (z okazjonalnym dodatkiem czerwieni) rysunki-malunki, ktore sa prawdziwa poezja dla oczu. Ja od zawsze mialem slabosc do komiksow malowanych, a akwarelki prosto na olowek to moja ulubiona technika kladzenia kolorow. Dodajmy do tego kapitalne pejzarze amerykanskiego miasta z lat 50, genialne, filmowe kadrowanie oraz okazjonalnie - sceny lozkowego tutti frutti i mamy wybuchowa mieszanke, ktora podziwiac mozna bez konca. No dobra, a jak wypada sama historia? No coz, jest ok. Nie jest to arcydzielo, ani zaden must have, ale solidny, dobry tytul rozrywkowy. Milosnicy kryminalow i stylu noir powinni byc zadowoleni. Jest jak byc powinno - twardzi gangsterzy z wielkimi giwerami, piekne kobiety, poscigi, bijatyki, strzelaniny. Sojusze, konflikty i indywidua, ktorym z zalozenia sie nie ufa. Bohaterowie sa totalnie przerysowani i momentami jest nieco przewidywalnie, ale mimo wszysto czyta sie bardzo dobrze, a koncowka nie uraga inteligencji i satysfakcjonuje. Szkoda, ze autor nie pociagnal tego ciut dluzej, bo nie jest do dluga lektura i ma sie ochote na wiecej. Polecam fanom gatunku, jak rowniez wszystkim lubujacym sie w przekozackich rysunkach.

[xanar]

Ja w sumie też się odbiłem, gdybym kupował po jednym tomie to pewnie po trzecim już bym zrezygnował, ale zaczynając serię kupiłem 5 tomów w ciemno no to "muszę" czytać do końca już. Tylko z 6 tomem widzę, że z nakładem jest kiepsko, jeden egzemplarz ktoś sprzedaje na allegro za 180zł.

BBPO Plaga Żab zacząłem czytać i jak na razie bardzo fajne, ale za wcześnie na ocenę.

To BBPO to lepsze od tego Hellboya, do pewnego momentu, ja odpadłem jak

Spoiler: PokażUkryj

bezkształtne stwory chodziły po całych planszach

nie pamiętam, który to był tom.

[gashu]

Ja natomiast odbiłem się od Hellboya ponieważ zakończenie było słabe, nieprzemyślane i zrobione mocno na siłę, żeby tylko skończyć. Dopóki były opowiadania, to fajnie się to czytało i miało klimat, zakończenie to same bzdety.

Również mam wrażenie, że zakończenie Hellboya jest lepione na gwoździe i gumę do żucia.
Najlepszym albumem pozostaje dla mnie 1 tom, do którego scenariusz napisał John Byrne.

[rapr]

Noir: Burlesque

Lubie Mariniego, ale nie czuje potrzeby czy raczej moze - przymusu tak dobrze znanego forumowym komplecistom, aby posiadac jego wszystkie tytuly. Przy obecnym urodzaju, nie raz juz wspominalem, ze selekcja jest czyms naturalnym. Noir poczatkowo sobie odpuscilem, ale podczas srodowej wizyty w lokalnym comic shopie trafilem na pachnacego jeszcze farba, nowiusienkiego, wydanego przez Titan Comics integrala. Po szybkim przekartkowaniu, powedrowalem z nim prosto do kasy. Co mnie kupilo to wiadomo - szata graficzna. Marini jest genialnym artysta i kazdy kto mial z nim stycznosc wie to doskonale. Noir oferuje przesliczne, czarno biale (z okazjonalnym dodatkiem czerwieni) rysunki-malunki, ktore sa prawdziwa poezja dla oczu. Ja od zawsze mialem slabosc do komiksow malowanych, a akwarelki prosto na olowek to moja ulubiona technika kladzenia kolorow. Dodajmy do tego kapitalne pejzarze amerykanskiego miasta z lat 50, genialne, filmowe kadrowanie oraz okazjonalnie - sceny lozkowego tutti frutti i mamy wybuchowa mieszanke, ktora podziwiac mozna bez konca. No dobra, a jak wypada sama historia? No coz, jest ok. Nie jest to arcydzielo, ani zaden must have, ale solidny, dobry tytul rozrywkowy. Milosnicy kryminalow i stylu noir powinni byc zadowoleni. Jest jak byc powinno - twardzi gangsterzy z wielkimi giwerami, piekne kobiety, poscigi, bijatyki, strzelaniny. Sojusze, konflikty i indywidua, ktorym z zalozenia sie nie ufa. Bohaterowie sa totalnie przerysowani i momentami jest nieco przewidywalnie, ale mimo wszysto czyta sie bardzo dobrze, a koncowka nie uraga inteligencji i satysfakcjonuje. Szkoda, ze autor nie pociagnal tego ciut dluzej, bo nie jest do dluga lektura i ma sie ochote na wiecej. Polecam fanom gatunku, jak rowniez wszystkim lubujacym sie w przekozackich rysunkach.

Akurat wczoraj przeczytałem obie wydane w Polsce części i muszę się zgodzić z oceną. Sam komiks czyta się bardzo (bardzo) szybko, ale plansze zmuszają do ociągania się z przekręcaniem stron. Fabuła jest faktycznie przerysowana i jakby świadoma tego, że do niczego wyższego nie aspiruje. Natomiast nie jest męcząca, przez komiks się przepływa. Dodatkowo kilka akceptów humorystycznych, typu obraz matki, bądź postać barmana na plus. Dla mnie to absolutny must have, ze względu na oprawę wizualną.

[deFranco]

Z ostatniego czytania. Tylko proszę o nielinczowanie (a zresztą . . .)

Wczoraj wpadła Zjawiskowa She-Hulk. Plusy: rysunki jakie lubię u Marvela/DC
+ na upartego, jako tako sympatyczna bohaterka. Minusy: cała reszta. Czyli głównie
fabuła, będąca dla mnie strasznym badziewiem. Zły komiks, którego ciut ratuje szata graficzna.
Ocena: 1,5/5
Mam cichą nadzieję, że Wolverine będzie dużo lepszy 

Dzisiaj za to połknąłem pierwszą część Króla rozpustników. Miała to być razem
z "Piątą Ewangelią" ostatnia szansa jaką daję Lost in Time (do tej pory oprócz Hombre
i lekko naciąganą Walizką, same wtopy).
Niestety. Klapa na całej linii. Grafika koszmarna. Szkaradne gęby obu płci, kiepskie tła,
momentami kadry przypominają słabo pokolorowany szkicownik. Mylą mi się postacie.
Fabularnie trudno mi się wypowiedzieć, bo niewiele zrozumiałem. Za mocno chaotyczne,
pokręcone i mało czytelne jak dla mnie. Czytam i nie wiem co czytam. Klimatu zero.
Istna męka. Ocena pierwszej części: 1/5.

Ryczeć mi się chce jak pomyślę ile kasy umoczyłem. No cóż, nie poddam się.
Spróbuję odzyskać ile się da. Oba tytuły jutro wskakują na OLX.
Na chwilę daję sobie spokój. Muszę przez kilka dni dojść do siebie, a potem
bez większej nadziei biorę się za "Ewangelię".
Może mój post nic nie wnosi, sorry, ale musiałem się pożalić, jakoś to z siebie wyrzucić 

[donT]

Może mój post nic nie wnosi, sorry, ale musiałem się pożalić, jakoś to z siebie wyrzucić 

Wnosi, wnosi.
Przy liczbie wydawnych obecnie pozycji, ostrzezenia sa tak samo wartosciowe jak polecanki.