Ukiyo-e to rodzaj drzeworytu i malarstwa, funkcjonujący w swej najczystszej postaci od połowy XVII wieku. Dlaczego o tym piszę? Ponieważ autorka „Dwóch Poduszek” inspirowała się właśnie tą techniką. Hinako Sugiura nie rysuje typowej mangi – tworzy coś bardzo unikalnego – współczesne ukiyo-e. "Przemijający świat", czyli ukiyo, to idea wyrażająca ducha ery Edo.
Ciężko opisać ten tytuł. Dostajemy tu osiem nowel, których akcja rozgrywa się w erze Edo. Opisują jej poczatek, środek oraz zmierzch. Historie nie posiadą żadnych ram fabularnych. Nie ma początku, nie ma rozwinięcia akcji, punktu kulminacyjnego, ani końca. Jesteśmy świadkami pewnej opowieści, jednak nie zostaje ona zakończona puentą. Dostajemy urywek z życia danego bohatera i nagle opuszczamy go dla kolejnego. Całość dotyka codzienności ulic. Taki rodzaj opowieści nie przypadnie do gustu każdemu, sam miałem problem z odpowiednią oceną kolejnych opowiadań. Niezwykle ciężko zrozumieć nam wszystkie znaczenia tych opowieści. Dzieli nas wszystko od XVII-wiecznej Japonii - tradycja, normy, język. Jednak próba zrozumienia tych opowiadań, to rozwijające zadanie. Przykładowo, w historii o dwóch samurajach, którzy pokłócili się o kobietę, owa bohaterka pojawia się w chwili, gdy jej los jest przesądzony i zostanie wydana za innego, trzeciego mężczyznę. W tym momencie u jej stóp upada kwiat kamelii, co dawniej kojarzyło się Japończykom ze ściętą głową i dlatego kamelia oznaczała śmierć. W odniesieniu do historii nie jest to prosty emblemat, lecz moze to być aluzja zarówno do zakończonego krwawo konfliktu dwóch samurajów, jak być może krwawe zakończenie życia bohaterki.
Kreska dostosowana jest do charakteru opowieści. W pierwszych historiach jej delikatność podkreśla subtelność kobiecych uczuć, natomiast przykładowo w ,,Obietnicy" staje się mniej szczegółowa, rysowana mocniejszymi pociągnięciami, a zwiewność jest zastępowana przyziemnością, bardziej odpowiednią dla dylematów miejskiego kupca.
To nie jest lektura dla każdego. To tytuł z wysokim progiem wejścia. Musisz interesować się kulturą Japonii i być niezwykle cierpliwym w dostrzeganiu drobnych gestów w kadrach.
MOJA OCENA 5️⃣/🔟
