John Constantine Hellblazer

[Lobo]

Ja dziś w Empiku przysiadłem na trochę. I jak pierwszą historię w Afryce ominąłem bo nie dało się jej czytać, tak 5 częściowe Masy krytyczne nawet mnie wciągnęły, dobry klimat hellblazerowski a i odczuwałem lekkie nawiązania do runu Delano. Nie wiem niestety jak dalej ale mam zamiar się przekonać.

[Raveonettes]

Ja dziś w Empiku przysiadłem na trochę. I jak pierwszą historię w Afryce ominąłem bo nie dało się jej czytać, tak 5 częściowe Masy krytyczne nawet mnie wciągnęły, dobry klimat hellblazerowski a i odczuwałem lekkie nawiązania do runu Delano. Nie wiem niestety jak dalej ale chyba nie będzie tak źle, jak mogłoby się po opiniach w necie wydawać.

Ja w końcu przebrnąłem przez pierwszą historię (na marginesie dzieje się ona w Australii, a nie w Afryce:),  która jest koszmarnie zła, ale potem o dziwo jest o wiele lepiej. Masa krytyczna jest naprawdę ok, ale to co stanowi o sile tego albumu to jedno lub dwuzeszytówki. "Na dawnych Gościńcach", "Spacer z Psem" czy też " Piłka to taka fajna gra" to takie petardy, że dziękowałem niebiosom, że nie sprzedałem tego albumu tuż po mękach z początkiem komiksu. Aha, jest bardzo dużo nawiązań do runu Delano i Ennisa.

[Lobo]

Dzięki za info
To chyba zamiast skończyć w Empiku po prostu go kupię 🙂

[wojtpil]

Dzięki za info
To chyba zamiast skończyć w Empiku po prostu go kupię 🙂

To jeszcze są czytacze Empikowi? Dawno już nie widziałem.

[Castiglione]

I dziwić się później, że te komiksy takie zmaltretowane, bo co poniektórzy sobie robią czytelnię.

[Lobo]

Rozumiem że wszystkie komiksy które czytasz w domu też są zmaltretowane?

[Castiglione]

Z moimi komiksami robię sobie, co chcę, rozróżniam też swoją własność od komiksu na półce w księgarni.

[gashu]

Hej. Jestem świeżo po lekturze pierwszego zbioru „Hellblazera” autorstwa Paula Jenkinsa. Wrażenia mam niestety mieszane. Niby wszystko jest na miejscu. Mamy tu okultyzm, mocno brytyjski klimat, a także ciekawe nawiązania do przeszłości Constantine’a. Niestety nie odczułem zupełnie w czasie lektury czegokolwiek, co sprawiałoby,  ze ciągnie mnie do dalszego czytania. Mamy tu kilka, raz krótszych, raz nieco dłuższych historii, ale wrażenie jest takie, że dawkując sobie kilka zeszytów przed snem, następnego dnia nie bardzo już pamiętałem, o czym one były. Co więcej momentami wręcz musiałem się lekko motywować (nie chcę używać słowa: „zmuszać”) do dalszego czytania. Takie to wszystko było suche i niekiedy dość mocno przewidywalne.

Wiem, że opisuję bardzo subiektywne odczucia, ale dajcie znać (Ci co znają w oryginale), czy kolejne zeszyty Jenkinsa utrzymane są w podobnym klimacie?

[OokamiG]

Trochę miałem trochę podobne odczucia, choć w drugiej połowie tomu i całej afery ze złym

Spoiler: PokażUkryj

Constantinem

czytało się to już  o wiele lepiej. Początek nie dość, że był zagmatwany fabularnie, filozoficznie to jeszcze trochę był rozdmuchany literacko, czyli bardzo dużo tekstu. Ale klimat drugiej połówki tomu sprawił, że sięgnę po kolejny.

[SkandalistaLarryFlynt]

  Jeżeli miałaby to być jedna seria to która?

[donT]

Pomimo tego, ze Hellblazer Jenkinsa wyszedl juz chwile temu, wciaz debatuje sam ze soba - brac czy moze jednak odpuscic. Opinie nie sa zbyt zachwalajace, raczej umiarkowane lub wrecz chlodne. Nie choruje rowniez na syndrom komplecisty, nie musze miec calosci. Z drugiej strony jednak lubie Constantine'a, jego porabane perypetie i ten brytyjski, uliczny klimat.

[xanar]

  Jeżeli miałaby to być jedna seria to która?

Ennisa

[OokamiG]

Też chyba Ennis. Najbardziej formacyjny chyba, choć niektóre wydarzenia z Delano też warto doczytać.

[Lobo]

  Jeżeli miałaby to być jedna seria to która?

Niedawno też byłby Ennis ale teraz wybrałbym Careya, najlepiej bawiłem się przy jego runie, zwłaszcza tom 2 i 3

[Freak]

To jeszcze są czytacze Empikowi? Dawno już nie widziałem.

Kiedyś nawet kawiarnie były w empiku, dziś takowa chyba tylko funkcjonuje w warszawskim punkcie na złotych tarasach, o ile już jej nie zlikwidowali. Kiedyś nawet w niedużych miastach można było swobodnie czytać książki i komiksy przy stołach. Później zmieniono je na coś w rodzaju kanap, dziś nie ma nic. W czasach szkoły chodziłem do Empika czytać komiksy, bo nie było pieniędzy na kupno własnych, a jak było to człowiek wtedy wolał papierosy z kolegami popalać.