Timof Comics

[srogin]

Bierę wszystko i też dziękuję. Petarda!

[ukaszm84]

Bez wątpienia wszystko, zacny pakiet.

[Konrad]

I lecą szczegóły majowych zapowiedzi. Okładek już nie będę wrzucał (są na poprzedniej stronie), ale po kilka plansz dodam (nie wszystkie, reszta na FB).

Pierwsza nowość maja, to tytuł przesunięty z kwietnia:
Rytuały
Scenariusz i rysunki:  Álvaro Ortiz
Tłumaczenie: Jakub Jankowski
Cena: 69 zł
ISBN: 978-83-67440-29-5
Format: 170x240
Oprawa: twarda
Liczba stron: 128
Druk/barwność: kolorowy
Zalecane dla odbiorcy: Dorośli i młodzież
Komiks nr 399
Wydanie: I
Data wydania: 18 maja 2023
Mieszkanie na dole miało być magazynem pewnego antykwariusza, ale Manuel i Lorenzo, którzy niedawno przyjechali do Barcelony, przez kilka pierwszych miesięcy nigdy nikogo tam nie widzieli. Nie słyszeli też z dołu najmniejszego hałasu. Rozwiązanie tajemnicy staje się obsesją Lorenza. Álvaro Ortiz, autor wydanych po polsku Popiołów (2021) i Murderabiliów (2018), zarzuca na swoich bohaterów wielką sieć, uniemożliwiając im ucieczkę i doprowadzając do miejsca, z którego nie ma odwrotu.
„Pomiędzy tajemniczą statuetką z wielkim prąciem, pewnym barcelońskim mieszkaniem, rozpuszczającym się człowiekiem, Caravaggiem i pradawnymi kosmicznymi bóstwami istnieją tajemnicze związki, które rozpracował Álvaro Ortiz. Rytuały to oszałamiająca przygoda, którą oglądamy przez kalejdoskop. W nim to, co małe i nieskończone, bliskie i dalekie, absurd i wielkość, splatają ze sobą tajemnicze wątki zaskakujących opowieści. Rytuały to wspaniała powieść graficzna, dokładnie taka, jakiej od Álvara Ortiza oczekiwaliśmy”.
Santiago García

Reszta tu:
https://www.facebook.com/timoficisiwspolnicy/posts/pfbid0296RQoaqM7boPNUwcTWa681JSGv2Hj9Y6WEQCC9fjtp9m6w55NcCda3XrkrYY3mgSl

Mam słabość do Ortiza, więc biorę od razu po premierze. Fajnie, że Timof jego komiksy utrzymuje cały czas na poziomie 69zł mimo rosnących cen.
Murderabilia w 2018 - 112 stron  - 170x240
Popioły         w 2021 - 184 strony - 155x220
Rytuały         w 2023 - 128 stron  - 170x240

[Popiel]

Znakomity pakiet. Akurat wczoraj przeczytałem "Popioły" i Ortiz ma u mnie na start ogromny kredyt zaufania.

[Konrad]

Następny komiks o numerze 400 to Owoc poznania:

To niezwykle ważna pozycja. Z zacięciem. Dla każdego, kto chce trzeźwo spojrzeć na otaczającą rzeczywistość:
Owoc poznania
Scenariusz i rysunki: Liv Strömquist
Tłumaczenie: Katarzyna Syty
Cena: 69 zł
ISBN: 978-83-67440-27-1
Format: 170x235
Oprawa: twarda
Liczba stron: 144
Druk/barwność: kolorowy
Zalecane dla odbiorcy: Dorośli i młodzież
Komiks nr 400
Wydanie: I
Data wydania: 18 maja 2023

Owoc poznania – najpopularniejszy album komiksowy Liv Strömquist – bierze pod lupę tak zwane żeńskie narządy płciowe. Czym one w rzeczywistości są? Dlaczego ludzkość ma tak wyjątkowo nieciekawy, niezdefiniowany, miłosno-nienawistny stosunek do owej części ciała?
W tej różnobarwnej komiksowej mozaice, z pomocą starożytnych Greków, kobiet z epoki kamienia łupanego, Sigmunda Freuda, wynalazcy płatków śniadaniowych, Śpiącej Królewny, hinduskich bogiń, raperów, podręczników do biologii i szwedzkiego dramaturga Stiga Larssona, Liv Strömquist próbuje nakreślić nam obraz organu nazwanego przez Gustave’a Courbeta „pochodzeniem świata”.
Album zawiera też czterdziestostronicowy komiks o menstruacji, Blood Mountain, który był tematem popularnej letniej audycji Sommarprat z udziałem Liv Strömquist, wyemitowanej w programie pierwszym Szwedzkiego Radia.
Autorka kontynuuje sukces swoich poprzednich albumów, jak: Hundra procent fett (Sto procent tłuszczu), Drift (Popęd), Einsteins fru (Żona Einsteina), Prins Charles känsla (Uczucie księcia Karola), Ja till Liv! (Pro-Liv!). Owoc poznania to historyczna analiza tego, jak budowana jest narracja wokół narządów płciowych, analiza nie tylko pouczającą, ale i cholernie zabawna.

„Mistrzowsko narysowany, świetnie opracowany i brutalnie zabawny”.
Kathryn Hughes (2018)

„Seksedukatorka, historyczka idei i krytyczka normatywności Liv Strömquist napisała jedyny podręcznik do biologii, który trzeba przeczytać. Genialny, wyzwalający i bezlitosny”.
Anna Jörgensdotter (2014)

„Wzrok Strömquist jest wyraźnie skupiony na obiekcie. Bertold Brecht określił to pojęciem Verfremdungseffekt – efektu obcości. Kiedy Strömquist portretuje współczesnych moderantów , przenosi nas tysiąc lat wstecz, żebyśmy mogli spojrzeć na tę anomalię przez pryzmat innej epoki”.
Lidija Praizovic, „Aftonbladet”

„Największym atutem Strömquist nie jest jej wiedza akademicka czy historyczna, czy też nawet jej ostra i wnikliwa krytyka współczesności. Mój największy entuzjazm budzi jej rozbrajający humor i zdolność kreowania wizji przyszłości”.
Elin Grelsson, „Göteborgsposten”

„Gdyby tylko dało się przejść przez życie z taką Liv Strömquist przy swoim boku... Przy każdym zetknięciu z niesprawiedliwością czy błędem myślowym można byłoby ją wymierzyć w złoczyńcę niczym naładowany humorem pistolet, zamiast stać samej bezczynnie i starać się wygrzebać z czeluści swoje mętne argumenty”.
Kajsa Bergström, „Expressen”

Książka ukazuje się dzięki wsparciu finansowemu Kulturrådet / Swedish Art Council.

Reszta przykładowych plansz:
https://www.facebook.com/timoficisiwspolnicy/posts/pfbid0US1ZgCrvuCKoADG4iqWahocD33mTz48o1q5VsG5F5oXhahFoXmkSBruE9611FkQfl

[rzodkiew]

Kiepsko to wygląda. Coś o mogłoby być świetnym dokumentem, reportażem, esejem, niekoniecznie może być dobrym komiksem i MOIM ZDANIEM tak właśnie będzie jak patrzę na te "mistrzowskie" - przynajmniej wg blurba - rysunki. Jeżeli o komiksach z Nestorem Burmą mówimy, że są przeładowane tekstem, to ja nie wiem co powiedzieć o tym. To tak jakby przekładać na komiks np "Higienistów" Macieja Zaremby-Bielawskiego (podałem ją specjalnie żeby polecić, bo to świetna książka)

[parsom]

Wygląda to na typowy wytwór wokeizmu, i to w wydaniu agresywno-feministycznym. No ale autorka to "krytyczka normatywności".

[bibliotekarz]

Dokładnie. Mam nadzieję, że żyją tam jeszcze jacyś obrońcy normalności, którzy przypomną autorce, że jej miejsce jest w kuchni.

[radioblackmetal]

Wystarczy mi "Donżon" i "Twarz" (ze względu na autorów). Co do reszty ("niezwykle ważne pozycje") - raczej nie moje klimaty.

[Brvk]

Okladka Owocu poznania była obiecująca, niestety przykładowe plansze takie sobie. Co dziwne, z komentarza na fejsie wynika, że to komiks w części kolorowy, a przedstawiono tylko czarno-białe plansze.

[HaVoK]

Również jestem zachwycony okładką, ale środek niestety rozczarowuje. Przynajmniej na przykładowych planszach.

[parsom]

Dokładnie. Mam nadzieję, że żyją tam jeszcze jacyś obrońcy normalności, którzy przypomną autorce, że jej miejsce jest w kuchni.

Mnie tam wystarczy jak autorka odp... się od mojego zainteresowania żeńskimi narządami płciowymi. Z męskich to intersują mnie tylko moje własne, a tak całkiem zainteresowań to się pozbawić nie dam.
Inna sprawa i refleksja bardziej ogólna - jestem wręcz zdumiony i zaskoczony tym jak współczesna kultura nie potrafi podejść do zagadnień społecznych (ale nie tylko) bez łopatologizmu i dosłowności.

[turucorp]

jestem wręcz zdumiony i zaskoczony tym jak współczesna kultura nie potrafi podejść do zagadnień społecznych (ale nie tylko) bez łopatologizmu i dosłowności.

Kiedy idziemy w subtelne metafory, zlewacie nas po całości, to co się dziwisz?

[parsom]

No, bo łopatologia pomoże... Nikt nie lubi propagitek.
Moim zdaniem (i nie tyko moim) problem jest inny - brak dystansu. Za opisywanie zjawisk biorą się aktywiści. Do tego dochodzi przekonanie o własnej racji, traktowanie odmiennego zdania jako zbrodni, a ludzi je mających jako zasługujących na zniszczenie, to wszystko podlane sosem emocjonalności (zawsze ufaj swoim uczuciom) i tropieniem myślozbrodni (mikroagresje i inne takie).

[turucorp]

No, bo łopatologia pomoże... Nikt nie lubi propagitek.

Przecież na tej prostackiej łopatologii zbudowano całą współczesną popkulturę. I nie zrobiono tego teraz, w ciągu kilku lat, tylko od zawsze wciskano masowo takie czy inne "klimaty".
Możesz podać jakiś moment w dziejach ludzkości, w którym autorzy koncentrowali się na rezygnacji z własnych przekonań, uwzględnianiu w swoich utworach jak najszerszej (i najlepiej przeciwstawnej) perspektywy i pozbyciu się emocji (emocjonalności)?