Jakie komiksy właśnie czytacie?

[PabloWu]

  Zgadzam się w 100 procentach, Skalp to najlepszy komiks Aarona jaki czytałem i jedna z lepszych serii w ogóle jakie czytałem. Niedbałe na pierwszy rzut oka rysunki świetnie podkręcające klimat, rewelacyjna wielowątkowa historia ,to jak scenarzysta pokazał do jakiego poziomu zostali sprowadzeni rdzenni mieszkańcy kontynentu to coś co mocno trzepie po łbie i na długo zostaje w pamięci.
  Dla takich opowieści czytam komiksy.

[Danio]

Cieszę się, że wam się podobało, agree to disagree.

[xanar]

Na pierwszy "rzut oka" to faktycznie te rysunki wyglądają dramatyczne, ale jak spędzisz przy tym trochę czasu to się okazuje, że są rewelacyjne 

[death_bird]

Jak dla mnie tutaj zachodzi ten sam schemat co w przypadku "Jessica Jones". Ilustracje, które na pierwszy rzut oka wydają się odpychające wraz z kolejnymi stronami coraz bardziej rezonują z fabułą i na koniec dochodzi się do wniosku, że ta historia zwyczajnie nie mogła zostać zilustrowana inaczej.

[Danio]

Ale fabularnie też mi tam nic nie przypadło do gustu, gdyby przeszkadzały mi tylko rysunki to bym czytał dalej. Okropne postacie, z których żadnej nie kibicuję i ich dialogi, głupia historia, częste skakanie w chronologii, czego też mocno nie lubię. Jak dla mnie to w tym rezerwacie nie ma nic realistycznego, takie tanie szokowanie raczej, no ale nigdy sam w takim nie byłem więc nie wiem, może się mylę.

[Guru_Komiksu]

Dla mnie Skalp to jeden z najgorszych komiksów jakie przeczytałem. Rysunki kiepskie, a przynajmniej mi się nie podobały, zaś historyjka bez polotu, przerysowana, niezamierzenie głupia z kiepskimi dialogami.

[Astar]

Dla mnie jeden z najlepszych. Wiadomo, gusta są różne. Wymień, jeśli możesz takie komiksy, które (przeciwnie niż Skalp), zachwyciły cię. Jestem ciekaw.

[SkandalistaLarryFlynt]

Ale fabularnie też mi tam nic nie przypadło do gustu, gdyby przeszkadzały mi tylko rysunki to bym czytał dalej. Okropne postacie, z których żadnej nie kibicuję i ich dialogi, głupia historia, częste skakanie w chronologii, czego też mocno nie lubię. Jak dla mnie to w tym rezerwacie nie ma nic realistycznego, takie tanie szokowanie raczej, no ale nigdy sam w takim nie byłem więc nie wiem, może się mylę.

  Raczej się mylisz, w momencie gdy Aaron pisał serię za najgorsze miejsce do życia w Stanach był uznawany rezerwat Wind River Indian leżący w Wyoming, zamieszkany głównie przez Szoszonów. Liczba przestępstw przekraczała tam pięciokrotnie (!!!) średnią krajową. Warunki życiowe, dostęp do edukacji, opieki zdrowotnej czy chociażby do zatrudnienia były liczbami najniższymi w całym kraju. Za to przodowali w liczbie alkoholików i narkomanów przypadających na 1000 mieszkańców. Głośno o tym było swego czasu, Obama jakiś fragment przemówienia na to poświęcił, zresztą powstał nawet film skądinąd całkiem niezły z Hawkeyem i Scarlet Witch.

[starcek]

Dla mnie Skalp to jeden z najgorszych komiksów jakie przeczytałem. Rysunki kiepskie, a przynajmniej mi się nie podobały, zaś historyjka bez polotu, przerysowana, niezamierzenie głupia z kiepskimi dialogami.

A te dialogi to w której wersji językowej miałeś?

A tymczasem w Hiszpanii...

[kenji]

Wiadomo - są gusta. Ale … jeśli ktoś uważa że Skalp to słaba historia i że ma beznadziejne rysunki. To co Wy do diaska czytacie

Skalp u mnie na najwyższej półce. A pòlek mam sporo

[Death]

Nasz rodak jest bohaterem tej pustynnej opowieści, która jak to u Hugona Pratta, tylko udaje zwykłą przygodówkę, a de facto jest opowieścią o ludziach, ich snach, marzeniach: o wolności, miłości i zakończeniu tej (każdej!) głupiej wojny.  Polak, Francuzi, Włosi, Niemcy, Anglicy, Senegalczycy, Hindusi, Afarowie... i wiele innych ludów tworzą prawdziwy tygiel, swoisty buchający parą kocioł czarownicy (zresztą czarownica też się pojawia. ). Pratt umiejętnie miesza świat oniryczny i realny. Bohaterowie patrzą w księżyc i wspominają kobiety, które niegdyś spotkali, śpiewają arie operowe, ale też znają prawidła wojny i nie zawahają się sięgnąć po broń lub zdradzić sojusznika, jeśli będą mieć w tym swój interes. To opowieść drogi, przygoda goni przygodę, ale jest także oddech, czas, żeby usiąść przy wytrawnym Martini i posłuchać kolejnych historii. Integral Pustynnych Skorpionów zbiera pięć tomów, które powstawały na przestrzeni ćwierćwiecza, co jest widoczne w kresce. Pierwsze tomy są bardziej szczegółowe, niektóre szerokie kadry są cudownie filmowe. Później warstwa plastyczna przechodzi, w przedostatniej i ostatniej historii, w bardziej robioną na szybko, Mistrz już nie przykładał takiej wagi do szczegółów, ale nadal pojedyncze kadry potrafią zachwycić. Przygody Corto Maltese, to były opowieści o morzu, a historie o kapitanie Koinskym też o morzu, ale piasku. Zresztą nie tylko, w ostatniej z pięciu opowieści dostajemy prawdziwie morskie klimaty. Hugo Pratt jest jednym z pięciu najdoskonalszych twórców komiksowych wszech czasów, obojętnie w jakim towarzystwie się znajdzie, ale on ma tam u mnie wieczny karnet. Kto ma Boga i Corto w sercu, ten powinien sięgnąć po pustynne przygody polskiego żołnierza! Bo to znakomity komiks.

[donT]

Klatwa Amby, ktora kilka miesiecy temu uraczyl nas Timof, to fascynujaca lektura bedaca bardzo udana proba przeniesienia indyjskich mitow i legend zawartych w Mahabharacie na jezyk komiksowy. Mnogosc bostw, istot nadprzyrodzonych, herosow czy innych barwnych postaci oraz ich perypetii dla kogos nieobeznanego w temacie, moze byc (i najczesciej jest) przytlaczajaca. Jakby nie bylo dzielo opisujace historie Indii, uwazane jest za najdluzszy epos na swiecie. Niemniej jednak autorowi udalo sie stworzyc komiks bardzo przystepny w odbiorze, ktory wciaga od pierwszych stron i podtrzymuje zainteresowanie do samego konca. Opowiesc ma strukture szkatulkowa i pomimo sporej liczby postaci o dziwnych imionach i watkow, nie sposob sie w lekturze pogubic, a wszystko jest bardzo spojne. Przestawiony swiat choc orientalny, kolorowy oraz niezwykle interesujacy, jest rowniez swiatem bardzo brutalnym, w ktorym zycie jednostki ma marginalne znaczenie w oczach bostw, wladcow czy herosow wojennych. Same wojny, bitwy czy potyczki zdarzaja natomiast sie nad wyraz czesto, wielokrotnie z prozaicznych powodow. Calosc polana jest awanturniczym sosem, dajacym opowiesci przygodowy charakter. Rysunkowo - Baranko w najlepszym wydaniu. Kreska, choc gruba, jest bardzo szczegolowa, dynamiczna i doskonale pasuje do opowiadanej historii. Autor odnajduje sie zarowno w krwawych pojedynkach, palacowych kulisach, jak rowniez w stanach, okresle to - wyzszej swiadomosci, astralnych. Piekne kolory dopinaja ostatni guziczek, dajac nam produkt doskonale wywazony pod kazdym wzgledem, do wielkrotnej lektury. Klatwa Amby to na razie czesc pierwsza, ale na kolejne dwie czekam z niecierpliwoscia. Fajnym bonusem, o ktorym nalezy takze wspomniec jest QR kod na koncu komiksu dajacy nam dostep do interaktywnej cyfrowej wersji. ALE! To nie jest zwykle przeniesienie na forme cyfrowa w stosunku 1 do 1. To kapitalna "animacja" stworzona w oparciu o efekt parallax, gdzie skrolujac do dolu - wyswietlaja sie kolejne plansze, czesto cudownie nakladajace sie na siebie. Wszystko w towarzystwie klimatycznych efektow dzwiekowych. Kto posiada - polecam sprawdzic. Nie bedziecie zawiedzeni. A kto nie - polecam zakup, to fantastyczny tytul, ktory warto miec w swoich zbiorach.

[Guru_Komiksu]

Dla mnie jeden z najlepszych. Wiadomo, gusta są różne. Wymień, jeśli możesz takie komiksy, które (przeciwnie niż Skalp), zachwyciły cię. Jestem ciekaw.

Chociażby Trzeci Testament - Juliusz, seria RIP, czy Złoto i krew.

[Castiglione]

Ja do "Scalped" mam ochotę wrócić, bo kiedyś przeczytałem tylko kilka pierwszych zeszytów, aczkolwiek pamiętam, że ten początek z Indianinem wymachującym nunczako jakoś średnio mnie przekonywał.

[Popiel]

Wróć. To jeden z najbardziej realistycznych i brutalnych komiksów. Przy czym nie jest to epatowanie dla epatowania, ale ma swoje uzasadnienie w świecie przedstawionym i w (jak czytałem) bardzo wiernie oddanych realiach życia w rezerwacie.
Owszem, żadnej postaci nie da się w pełni kibicować, ale każdą można zrozumieć.
Czytałem tę serię trzy razy - zbierałem na bieżąco w oryginałach, a potem dwa razy polskie wydanie.
Dla mnie bezapelacyjnie najlepszy komiks Aarona i absolutny top 5 starego Vertigo. Mocno, mądrze, na temat. Bez taryfy ulgowej.

Nota bene - ze trzy lata temu przeczytałem "Powrócę jako piorun" Macieja Jarkowca. Historia walki o prawa Indian od od lat 60. plus przedstawienie ich obecnej sytuacji. 95% reportażu pokrywa się z historią ze "Skalpu", czy tam odwrotnie, więc wszelkie zarzuty o "nierealizm" mogą sobie ich autorzy w buty wsadzić.