Forum KOMIKSpec.pl
Komiksy => Komiksy europejskie => Wątek zaczęty przez: JonasCrow w Pn, 11 Luty 2019, 17:44:24
-
Egmont wydaje pierwszy album ze smerfami: horror pod tytułem "Czarne Smerfy"
tymczasem w nowym tłumaczeniu czarne smerfy nie robią KŁAP!
http://alejakomiksu.com/gfx/plansze/czarneS_p2.jpg (http://alejakomiksu.com/gfx/plansze/czarneS_p2.jpg)
-
Zdążyłem się wystraszyć, ale ta zmiana jest jeszcze do przełknięcia :)
-
Oj nie... coś czuję pozew ze strony Disneya, ponieważ "Chaps" to przecież imię syna Trampa.
A tak na serio - jest inaczej, ale czy to znaczy, ze źle? Mnie ogromnie cieszy, że tak gruby komiks (64 strony!) wyjdzie za 19,99 zł, co powinno skłonić nawet największych malkontentów do kupna albumu.
-
Oj nie... coś czuję pozew ze strony Disneya, ponieważ "Chaps" to przecież imię syna Trampa.A tak na serio - jest inaczej, ale czy to znaczy, ze źle? Mnie ogromnie cieszy, że tak gruby komiks (64 strony!) wyjdzie za 19,99 zł, co powinno skłonić nawet największych malkontentów do kupna albumu.
Radef, a wiesz. że dopiero Twój post zwrócił moją uwagę na ilość stron tego albumu? Byłem pewien że stron jest tyle "co zawsze".
-
Dopiero od 9. albumu "Smerfy" mają 48-stronicowe albumy, wcześniej albumy składały się z 56 lub też 64 stron (przekładających się na od 52 do 60 stron komiksów).
-
@up
Dlatego ująłem to w cudzysłów bo nie byłem pewien, a nie miałem jak sprawdzić, no i kojarzyłem tylko ostatnie kilka wydanych u nas albumów.
-
Tak, do tej pory Egmont wydawał tylko 48-stronicowe albumy.
Cena mnie naprawdę dziwi, ponieważ 56-stonicowe albumy Asteriksa (Złota księga i Galijskie początki) kosztują 24,99 zł, a tutaj jeszcze więcej stron, a cena została. Coś czuję, że Smerfy bardzo dobrze się sprzedają, ale widzą, że nie mogą ich wydawać za dużo, ponieważ wówczas mogłaby odpaść część czytelników.
-
Zauważyłem że Smerfy się sprzedają jak chciałem skompletować kilka albumów wydanych niedawno i miałem z tym niemałe kłopoty.
Liczę że Yakari też chwyci.
-
Zauważyłem że Smerfy się sprzedają jak chciałem skompletować kilka albumów wydanych niedawno i miałem z tym niemałe kłopoty.
...
Piszesz o aktualnie wydawanych ?
Bo na sklepie gildii brakuje tylko 'Smerf Finansista'
Dokładam do zamówienia po jednym numerze i trochę mnie zmartwiłeś.
A może jak w przypadku Thorgali Egmont robi na bieżąco dodruki ?
-
Piszesz o aktualnie wydawanych ?
Bo na sklepie gildii brakuje tylko 'Smerf Finansista'
Dokładam do zamówienia po jednym numerze i trochę mnie zmartwiłeś.
A może jak w przypadku Thorgali Egmont robi na bieżąco dodruki ?
Niecały rok temu chciałem nadrobić trochę Smerfów i wtedy miałem kłopot ze znalezieniem niektórych tytułów (na tę chwilę nawet nie pamiętam jakich). Może faktycznie były dodruki?
-
Oj nie... coś czuję pozew ze strony Disneya, ponieważ "Chaps" to przecież imię syna Trampa.
A tak na serio - jest inaczej, ale czy to znaczy, ze źle? Mnie ogromnie cieszy, że tak gruby komiks (64 strony!) wyjdzie za 19,99 zł, co powinno skłonić nawet największych malkontentów do kupna albumu.
Warto też dodać, że na każdej planszy jest po 5 rzędów, A nie 4. A różnica spora ^_^
-
Egmont wydaje pierwszy album ze smerfami: horror pod tytułem "Czarne Smerfy"
tymczasem w nowym tłumaczeniu czarne smerfy nie robią KŁAP!
Mhmmm... z punktu widzenia dziecka horror, sam tak to odczuwałem w wieku ok lat 7 choć i tak królem horrorów mego dzieciństwa był "Alinoe". Z punktu widzenia człowieka dorosłego traktuję to jako powiastkę edukacyjną dla antyszczepionkowców o rozprzestrzenianiu się choroby do rozmiaru pandemii :P
Do "KŁAP!" miałem sentyment ale "CHAPS" też przejdzie i tak fajnie że dostaliśmy oryginalną wersję czyli tą rasistowską :P bo z tego co pamiętam była też wersja fioletowa. Innymi słowy naprawdę dobry komiks dla dzieci... tyle wokół niego kontrowersji :D
-
Fioletowe to były w animacji, wiadomo tworzona w US to raczej trzymanie się oryginału pod postacią czarnych byłoby niewskazane.
-
Dla mnie Smerfy zawsze były czymś specjalnym, także z tego powodu, że wychowywałem się w czasach, gdzie były w porywach bodajże dwa kanały telewizyjne, a o coś 7 szła krótka wieczorynka, natomiast w niedzielę trwała aż pół godziny. I to właśnie wtedy otrzymywaliśmy coś specjalnego, czyli Smerfy! W ramach ciekawostki, pierwszy odcinek został wyemitowany 15 listopada 1987 roku.
W Polsce pierwszy komiksowy album ukazał się w 1990 roku nakładem wydawnictwa Nasza Księgarnia. W albumie Czarne Smerfy znalazły się w sumie trzy historyjki: tytułowa, Latający Smerf i Złodziej Smerfów. Latający Smerf to pełna humoru opowieść o pewnym niebieskim Smerfie, który zapragnął latać. Konstrukcja opowiadania jest prosta: to po prostu zlepek gagów przedstawiających kolejne próby latania dzielnego osobnika. Czyta się to świetnie, ogląda jeszcze lepiej, a brzuch wręcz boli od śmiechu. Natomiast tytułowe Czarne Smerfy, jak przystało na pierwszą opowiastkę, przedstawiają nam ogólnie Wioskę Smerfów, ich język oraz wprowadzają kolejno poszczególne postacie. Humoru tu znacznie mniej niż w latającym, Papa Smerf nie robi dobrego pierwszego wrażenia, natomiast sama historyjka wręcz zaczyna być nieco horrorowata i szczególnie młodsze dzieci, może nawet przestraszyć! Ale nadal czyta się to świetnie, a rysunki, mimo że proste, naprawdę potrafią zachwycić. Jako ciekawostka: Czarne Smerfy, zapewne z powodów politycznej poprawności, w choćby wersji amerykańskiej zostały przemianowane na… filetowe! Taka mała paranoja…
(https://farm5.staticflickr.com/4197/34443926950_4d5a5e1eaf.jpg) (https://flic.kr/p/UtG8tu)
(https://farm5.staticflickr.com/4273/34020201523_0343b2089b.jpg) (https://flic.kr/p/TQfqEF)
Nasza Księgarnia w sumie wydała pięć albumów ze smerfami, mimo zapowiedzi kolejnego, seria została zamknięta.
W 1997 za wydawanie komiksów ze Smerfami zabrał się Egmont. Na szczęście nie od początku, tak wiec pojawiły się całkiem nowe historie z niebieskimi ludzikami. Niestety, zadziałała najwidoczniej swoista klątwa, i po wydaniu piątego albumu, seria ponownie znikła z rynku.
(https://farm5.staticflickr.com/4195/34020200643_2ec4beb111.jpg) (https://flic.kr/p/TQfqpv)
(https://farm5.staticflickr.com/4175/34020200143_f497374e46.jpg) (https://flic.kr/p/TQfqfT)
Minęło sporo lat, nastał rok 2015 i ponownie Egmont postanowił zaryzykować. Ukazał się Smerf Reporter, album tworzony już przez następców Peyo i niestety owszem, będący przyjemną czytanką, ale jednak nie porywający tak jak pierwsze zeszyty. Ukazywały się kolejne tomy, poziom był różny, ale ogólnie, Smerfy nadal potrafiły dostarczyć bardzo przyjemnej rozrywki, i to nie tylko dla najmłodszych, gdyż sam Peyo, a także jego następcy, w bardzo subtelny sposób przemycali w swoich opowieściach wiele spostrzeżeń na całkiem poważne tematy. Jednak i tak najlepiej wspominam te pięć pierwszych albumów. Układ 5 rzędów, mimo że może wydawać się dziwny, to jednak wprowadzał wrażenie filmowej narracji, a same historyjki były niezwykle ciekawe i dowcipne. Później nieco to zaginęło, ale Smerfy czytam do dzisiaj. I nadal uwielbiam.
-
Jest gdzieś lista albumów robionych bezpośrednio przez Peyo? Bo po niewielkiej co prawda próbce, ale mam wrażenie, że to jednak klasa wyżej od kontynuatorów.
-
Wystarczy zerknąć na wikipedię: https://pl.wikipedia.org/wiki/Smerfy#Seria_Smerfy
-
No tak - sprawdzałem wcześniej Lucky Luke'a i tam nie było tych informacji, więc z góry założyłem, ze i tu nie ma.
-
No tak - sprawdzałem wcześniej Lucky Luke'a i tam nie było tych informacji, więc z góry założyłem, ze i tu nie ma.
TYLKO ŻE...
Albumy 12-15 niby stworzył Peyo, ale są to zbiory krótkich historyjek tworzonych pod serial i w (zdecydowanej większości) tworzone do magazynu dla dzieci, który szybko dokonał żywota. Jak dla mnie są to albumy nie raz gorsze od tego co zrobili późniejsi twórcy.
-
https://m.bedetheque.com/serie-212-BD-Schtroumpfs.html
-
Ostatnio wpadł mi w ręce album "Smerf Reporter".
Zdziwiłem się, ile współczesnych tematów porusza ten komiks. Smerf Reporter stalkuje Smerfetkę. Zgrywus przeprowadza zamach terrorystyczny. Papa Smerf próbuje ograniczyć wolność prasy, a Gargamel trafia na kwarantannę :O.
Gdzie te czasy, kiedy Smerfy były alegorią, czy też parodią socjalistycznego społeczeństwa???
-
Nie czytałem Smerfów wydanych kiedyś u nas (animacja wiadomo za gówniarza oglądana).
Wspomniany przez Ciebie Reporter, a także Hazardziści i Nie igra się z postępem były moim pierwszym spotkaniem z komiksowymi Smerfami i byłem zaskoczony ich wysokim poziomem (a nie spodziewałem się wiele, bo przeważały wcześniej przed tym restartem wydawniczym Egmontu opinie, że te albumy bez Peyo to już nie to). I szczerze mówiąc potem jak zaczęły się pojawiać te albumy klasyczne nie podobały mi się tak jak te wcześniej wspomniane (teraz jestem z czytaniem ze 3-4 tomy w plecy). Raz że często krótsze historyjki, dwa że jakaś bezsensowna przemoc czy inne rozwiązania fabularnie niekoniecznie dla dzieciaków. Choć te nowe albumy są nierówne. Fajny jeszcze był Finansista ale np. Dzieciak u Smerfów czy Szare Smerfy nędzne.
-
Odnośnie Smerfów - ostatnio w tydzień, przypomniałem sobie wszystkie które do tej pory (nowym Egmontowym wydaniem) się u nas pojawiły. I fakt są one w pewnych momentach mocno nie równe, ale ogólnie jest to nadal przyjemna lekka lektura. Natomiast w obecnej sytuacji światowej, bardzo spodobał mi się ten kadr:
(https://i.imgur.com/YEa0a6h.jpg)
-
Ja ogólnie wszystkie albumy stworzone po Peyo, które czytałem do tej pory lubię. Jedne jedne bardziej, jedne mniej, ale wszystkie według mnie są pomysłowe i zabawne. Rysunki też stoją na przyzwoitym poziomie, choć te Peyo są naturalniejsze, ale on rysował w swoim stylu, a jego następcy musieli się już dostosowywać.
Ogólnie największy problem z "po-peyowymi" albumami jest taki, że autorzy muszą na chama je rozdmuchiwać do 44. stron, przez co fabuła bywa rozwodniona. Peyo miał pod tym względem większą swobodę. Mógł stworzyć historyjkę na 5-20, albo i 50 stron.
-
No właśnie (wiem, wiem, odpisuję na super stary post ale co tam, fajnie wskrzesić ciekawy temat) w tych Peyo jednak na plus się liczy, że każda historyjka ma taką długość jaką autor czuł, że jest mu potrzebna. Zresztą odnoszę wrażenie, że większość była bardziej "zwarta" ale dzięki temu bardziej treściwa.
Wiele z późniejszych Smerfów ma często sporo dłużyzn (choć nie zawsze) czy nawet żartów co by były śmieszniejsze jakby je skrócić.