Forum KOMIKSpec.pl
Komiksy => Komiksy europejskie => Wątek zaczęty przez: Brat Agaty w Nd, 16 Czerwiec 2019, 20:47:20
-
http://www.comiclist.com/index.php/news/comiclist-previews-corto-maltese-tango-gn
Na podlinkowanej stronie można obejrzeć pierwsze pięć stron komiksu "Corto Maltese. Tango".
W polskim wydaniu rysunki te zajmują dziesięć stron.
To już drugi, wydany przez Egmont, komiks Pratta, w którym zniszczony został oryginalny układ plansz, zaprojektowany przez rysownika.
"Gdyby "Tango" miało 64 strony, jak w oryginale, kosztowałoby o 20 złotych mniej.
-
a jak ta zmiana kadrowania ma się do wydania francuskiego? egmont chyba wydaje 1:1.
Corto to jeden z moich ulubionych komiksów ale wracam głównie do czarno- białych wydań postu.
-
ja kupuje kolorowe wydanie egmontu,
niemam porownania z czarnobialym orginalnym ale i tak jest przepieknie.
dla wielbicieli starego europejskiego komiksu pozycja obowiazkowa.
-
Ja z Egmontu biorę tylko to, czego nie miałem z Postu. Bo czarno-białe podchodzi mi lepiej. Ale niezależnie od obecności koloru zawsze kończę z lekkim szokiem, jakie to dobre (chociaż przecież i tak wcześniej wiedziałem, że takie będzie)...
Przy okazji zapytam, może ma ktoś dwa wydania - Baśń Wenecka pokolorowana ma stron 104, Bajka Wenecka czarno biała - 72. Czy to właśnie efekt zmiany podziału kadrów? I czy Egmont w swoim wydaniu dodał wstęp? Bo robi on tu niesamowitą robotę.
-
wlosi maja fajne wydania corto. ja sobie przywiozłem cz-b wydanie rizzoli lizard z wakacji. tango i bajkę wenecka tez sobie dokupie w takim razie w tym wydaniu.
-
planowana filmowa adaptacja przygód Corto została anulowana... :(
-
O kur***, mocno na nią czekałem. :/ Co było powodem?
-
jakieś niejasne kwestie prawne, czyli licho wie co
-
Pytanie do wielbicieli Corto - na ile reprezentatywny jest pierwszy tom? Bo mnie osobiście nie przekonuje. Dalej będzie lepiej? Inaczej?
-
Jest bardzo reprezentatywny.
Co więcej, jest to jedna z najlepszych historii z tym bohaterem (pomijając w moim przekonaniu nie do końca udane tłumaczenie Egmontu) oraz jeden z lepszych komiksów hmmm... oniryczno-marynistycznych :D w ogóle.
-
A moim zdaniem nie jest. Kolejne są lepsze. A już na pewno inne.
Kto w ogóle czyta egmontowe wydanie Słonego morza, kiedy można kupić o wiele lepsze z Postu? ;)
-
Moim zdaniem też nie jest. W Balladzie czy w Corto na Syberii widać moim zdaniem spory wzrost. Etiopskie i celtyckie też nie gorsze. To jest dla mnie wspaniały przykład tego, co może wnieść komiks europejski czy komiks jako medium w ogóle. Widać też niestety spadek w tych ostatnich: Młodość i Tango. Zakładam, że ten trend utrzyma się do końca serii. Tak więc Corto ma swój wzrost, rozkwit i schyłek.
-
A dla mnie szczerze mówiąc jest podobny, na dodatek jest zajXXXXcie dobry chociaż przeczytałem póki co pierwszych sześć. Jak nie podszedł to bym raczej nie kupował kolejnych.
-
No nie wiem, nie rozumiem, nie znam się. Skończyłem pierwszy tom i raczej rezygnuję. Nie rozumiem fenomenu tego komiksu. Postacie - w zasadzie schematyczne i nijakie, tylko Mnich budził jakieś zainteresowanie. Tajemnicy niewiele, większość wydarzeń przewidywalna. Dialogi jak w polskim filmie - niedobre. Oni nie rozmawiają, oni wygłaszają kwestie. Chociaż tutaj może winne jest tłumaczenie (przekład przekładu to dość osobliwy pomysł).
Wydarzenia następują jedne po drugich jak w operze mydlanej - liczy się ich zagęszczenie, a nie sensowność. Trochę tak, jakby autor postanowił wcisnąć jak najwięcej schematów z tego rodzaju opowieści (co prawda w czasie kiedy to powstawało może nie były one jeszcze aż takimi schematami).
No i niestety - nie ma tej nastrojowości morskiej opowieści, której się spodziewałem.
Warstwa graficzna to osobna sprawa, ale to jednak nie wszystko. I chyba jednak wolałbym wersję czarno-białą. Te kolory nie są złe, ale wydaje mi się że może bez nich nieco inaczej bym to odbierał.
-
"Ballada o słonym morzu" to takie preludium do opowieści o Corto. Nie jest to komiks w pełni reprezentatywny, ale mówię na podstawie pięciu, które przeczytałem. B&W z Postu. Później jest o wiele lepiej literacko i graficznie. Kolejność wg wydań czarno-białych i mojego czytania: Ballada, Na Sybrii, Etiopiki, Bajka wenecka i Złoty dom w Samarkandzie... Corto Maltese to świetny komiks przygodowy. Nie rezygnuj. :)
Ja w końcu muszę się przemóc i kupić oraz przeczytać pozostałe części. Skutecznie odstraszył mnie kolor. :'(
-
Balladę docenia się z reguły, gdy pozna się już kilka innych opowieści. ona nie uwodzi od pierwszego kontaktu, dopiero gdy poznasz inne, poczujesz, że ona ma w sobie coś niepowtarzalnego. im więcej czasu upłynie od jej przeczytania, tym wydaje się lepsza... aż do kolejnego przeczytania.
Proponuję zacząć zabawę z Corto np. od Opowieści etiopskich, wchodzą jak nuszwbżóh. eee... wmasło
-
Widziałem w zeszłym miesiącu fajne wydania Corto we Włoszech.
Wielkie i w wersji c/b. Gdyby nie bariera językowa to album super. Poszukam w necie to wrzucę link, bo wyglądało naprawdę niesamowicie.
-
Widze, ze wydawanie werajo c/b to doac czesta praktyka. Suoer, jak najwiecej takich inicjatyw, czekam na Thorgala od Egmontu i wiecej Batmanow. ;)
-
We Włoszech bardzo dużo tytułów miało wersje c/b.
Sam byłem w szoku jak wiele i bardzo fajnie to wyglądało.
-
W przypadku Corto to po prostu wydanie w wersji oryginalnej, to kolorowa jest skokiem na kasę.
Co do porzucania serii - no dobra, może jednak przeniosę go z kategorii "won z mego serca" do "pomyślimy, zobaczymy, może zasłuży".
-
To JEST jedna z najlepszych europejskich serii w ogóle, więc zasługuje. Co najwyżej czytelnik może nie zasługiwać na ciąg dalszy. ;) To tak jak z Asteriksem i Thorgalem, że pierwszy tom jest fajny, ale dopiero później zaczyna się prawdziwa zabawa. Nie wiem co tam się odwaliło z tym tłumaczeniem Słonych wód w egmoncie, ale pewnie nic dobrego.
-
No nie - czytałem Gombrowicza i na argumenty że zachwyca to się nie nabieram. Pierwszy tom nie tylko nie zachwyca, ale wręcz zniechęca. Pierwszy Thorgal to jednak inna historia. Ale argument z Asterixem może i nie od rzeczy...
-
Te tomy, które wydał post naprawdę polecam przeczytać właśnie od nich. https://forum.gildia.pl/index.php/topic,7994.msg1415391.html#msg1415391
-
O masz, widzę że zdrowo odjechali w tym tłumaczeniu. O ile to jeszcze można nazwać tłumaczeniem. A do tego jeszcze zabawa z dymkami... Teraz zaczynam się zastanawiać czy nie szukać wcześniejszego wydania. Albo czekać, aż ktoś to kiedyś wyda po ludzku.
-
Balladę docenia się z reguły, gdy pozna się już kilka innych opowieści. ona nie uwodzi od pierwszego kontaktu, dopiero gdy poznasz inne, poczujesz, że ona ma w sobie coś niepowtarzalnego. im więcej czasu upłynie od jej przeczytania, tym wydaje się lepsza... aż do kolejnego przeczytania.
Proponuję zacząć zabawę z Corto np. od Opowieści etiopskich, wchodzą jak nuszwbżóh. eee... wmasło
Czym może zainteresować CM - cały czas mam wątpliwości chociaż to europejska klasyka komiksowa - czyli to co lubię, lub chciałbym polubić. Ciekawe czy Egmont opublikuje takie coś:
https://www.glenat.com/divers/mickey-maltese-9782344027455
to też Corto?
-
Czytając Corto z Postu - było super, ale czegoś mi brakowało...
Czytają po kolei z Egmontu - odzyskałem to. Chronologiczność albumów wnosi nową wartość do historii o Corto jako całości. O ile lubię bardzo cz/b komiksy, to kolorowe wydanie Corto podoba mi się bardziej.
"Tango" jest świetne. Na razie najmniej podobała mi się "Młodość".
-
Egmont zapowiedział 12 tom na styczeń 2020. Jest to ostatni tom Pratta. Ciekawe, czy na tym zakończą i czy w ogóle warto ciągnąć dalej? Czy ktoś czytał tomy robione przez hiszpańskich autorów i jak wypadają w porównaniu do wcześniejszych?
-
Nie mam teraz przy sobie żadnego albumu, ale z tego co pamiętam na tej mapce na wyklejce był już co najmniej tytuł 13. tomu. O Jacku Londonie. Pod słońcem północy czy jakoś tak. Jeśli mam rację z tą mapką, to widać, że będą.
-
Potwierdzam, na mapce jest 13 tytułów z Pod słońcem północy.
-
Zabrałem się za 2 tom Corto i... chyba się z nim przeproszę. Powróciły jednak wątpliwości co do tłumaczenia. Czy ktoś może mi wytłumaczyć o co chodzi w tomie 2, na stronie 35, kiedy Corto mówi "Jedną z was już widzieliśmy"?
-
Czytam właśnie "Przygody celtyckie" i na stronie 17 (Corto kontra wielka marionetka) są ewidentnie poprzestawiane kadry. Wygląda mi to jednak nie na zwykłe zamienienie dwóch kadrów miejscami, tylko na grubszą manipulację - kadr 6 powinien wskoczyć na początek strony a pozostałe powinny się przesunąć? Ale to by oznaczało, że ktoś majstrował też przy rozmiarze tych kadrów?
-
Jak wrażenia po lekturze ostatniego albumu Corto Maltese?
Moje są jak najbardziej pozytywne. Na tle ostatnich historii pisanych przez Pratta, przypominających narkotyczne odloty po grzybkach, „Pod słońcem północy” wypada nadzwyczaj ciekawie. Mamy tu wszystko, czego oczekuję od historii z Corto - przygodę, spotkania z historycznymi postaciami i co najważniejsze - ciekawą, wielowątkową fabułę.
Czy wiadomo coś o ewentualnej kontynuacji? Z tego co pamiętam, powstały jeszcze 2 albumy niewydane w Polsce, a które nie są wymienione w spisie na mapce w serii Egmontu.
-
Oj, tego się bałem. Przecież cała siła Corto Maltese polega na tym, że jest daleki od bycia tylko przygodówką z historycznymi postaciami (i wielowątkową fabułą). Róża hermetyczna czy Bajka wenecka to jedne z najlepszych tomów, a szorciak o Corto, który zasnął pod Stonehenge, pod którym rozmawiają postacie znane ze Snu nocy letniej Szekspira, a potem do historii Pratt dodał jeszcze łódź podwodną, która chce zbombardować zamek Króla Artura, to mistrzostwo krótkiej formy. Bez tych legendarnych, sennych, nostalgicznych elementów Corto Maltese byłby tylko przygodówką z ciekawą wielowątkową fabułą okraszoną spotkaniami z historycznymi postaciami, a to byłoby dla mnie bardzo smutne. Corto jest opowieścią o marynarzu, który bierze udział w wielkich przygodach, ale jednocześnie marzy o kolejnych. W tych komiksach jest coś nieuchwytnego, to samo co cechuje filmy Wojciecha Hasa i Frantiska Vlacila. Zaraz się zabieram za nowy tom, bo tego właśnie się bałem - że będzie tylko bardzo dobrym komiksem przygodowym, a nie Corto Maltese. Też fajnie, ale można lepiej. :)
-
Pełna zgoda - Corto to coś więcej niż przygodówka po marynarzu w historycznym anturażu.
-
Co kto lubi. Dla mnie ostatnie tomy pisane przez Pratta to były jakieś "czary zjary", dlatego z uśmiechem na twarzy powitałem powrót konwencji stricte "przygodowej" z jedynie lekką nutą romantyzmu i nieprawdopodobności ;)
-
Jest lepiej niż dobrze. Fabularnie to klasyczny Pratt podobny do politycznych odsłon serii typu Syberia czy Złotego domu w Samarkandzie. Nie ma żadnej różnicy. Jest dużo wątków, postaci, polityka, a literackość aż bije po oczach z zawartości komiksowych dymków. Niektóre rzeczy dzieją się poza kadrem, czasem dostajemy skrót w opowieści, ale ciągle wiadomo o co chodzi. Canales świetnie to rozegrał. Wszystko się ładnie zazębia. Są nawet te nostalgiczne momenty, kiedy Corto czyta list oparty o drzewo oraz charakterystyczny dla serii wątek - nieszczęśliwa miłość (i to więcej niż jedna). To nie odsłona typu Wenecja czy Róża hermetyczna, gdzie postawiono większy nacisk na senną atmosferę, ale właśnie dzieło w stylu tych politycznych z dodatkiem nostalgii. Mogę się przyczepić tylko do warstwy graficznej. Do kreski jako takiej za wiele nie mam, rysownik stara się naśladować styl oryginału, ale poprzednie 12 tomów to kolory nakładane ręczne, a tutaj komputer i to widać. W każdym razie mamy do czynienia z Dziełem. Scenarzysta Blacksada odwalił kawał dobrej roboty. Odrobił pracę domową z Pratta. Dajcie mu Thorgala, on by nie pisał bzdur i nie zmieniał charakterów postaci jak te wszystkie pożal się Boże "kontynuatory"przez małe k. Canales szanuje Pratta i jego dzieło. Przypomniawszy sobie jak wygląda sprawa klimatu w serii Corto Maltese muszę oddać honor użytkownikowi Gashu. Są dwa rodzaje komiksów o marynarzu. Klimat zawsze jest senny, nostalgiczny, ale czasem dostajemy mniejszą dawkę, a czasem jest na pierwszym planie, do tego stopnia, że Corto wchodzi w marzenia i przeżywa przygody poza rzeczywistością. Tutaj jest rodzaj pierwszy, który jak widać bardziej przypada do gustu niektórym czytelnikom. Więcej rzeczywistości, a mniej marzeń. Ja raczej wolę Bajkę wenecką i - będę używał tego tłumaczenia tytułu zamiast Przygód szwajcarskich, bo aż mnie skręca na samą myśl, że można go zmienić na tak infantylny - Różę hermetyczną. Świetny komiks. Kurcze, chyba nawet jeden z najlepszych jakie czytałem w tym roku.
-
Seria o przygodach Corto Maltese jest również inspiracją dla świata muzycznego. Oprócz soundtrack'ów do filmów animowanych ("Corte sconta detta arcana", "La Ballade de la mer salée", "Sous le signe du Capricorne", "Les Celtiques", "La Maison dorée de Samarkand"), dostępne jest jeszcze, np. na Amazonie czy Ebay, wydanie na 3 CD muzyki inspirowanej bodaj najsłynniejszą serią Hugo Pratta.
tak wygląda wewnątrz:
(https://www.bdfugue.com/media/catalog/product/cache/1/image/400x/17f82f742ffe127f42dca9de82fb58b1/9/7/9782203017962_p_2.jpg)
tak na zewnątrz:
(https://www.bdfugue.com/media/catalog/product/cache/1/image/400x/17f82f742ffe127f42dca9de82fb58b1/9/7/9782203017962_1_75.jpg)
(https://static.pointculture.be/media/db/a0/de/cover_ma0223_scale_345x750.jpg)
Przykładowy utwór z tego zestawu można usłyszeć tu:
Oprócz oficjalnej edycji, jak powyższa, są również fanowskie kompilacje fragmentów filmów czy komiksów do określonego podkładu muzycznego. Mi osobiście bardzo podoba się ta (choć w komentarzach są zastrzeżenia czy gitary elektryczne pasują do opowieści o Corto):
Inną kategorią są utwory stworzone przez profesjonalne zespoły. I w przypadku Corto Maltese znajdzie się i coś takiego. W ubiegłym roku grecki zespół "Social Waste" nagrał na swoją płytę "Borders", utwór pod prostym tytułem "Corto". Tłumaczenie tekstu z greckiego na angielski jest do znalezienia na oficjalnej stronie zespołu. http://socialwaste.org/songs/corto/#lyrics_song0cff-ed52 (http://socialwaste.org/songs/corto/#lyrics_song0cff-ed52)
-
(https://images92.fotosik.pl/466/99b3901676d3c93fmed.jpg) (https://images92.fotosik.pl/466/99b3901676d3c93f.jpg)
Najnowszy Corto to arcydzieło. Te dialogi, ta magiczna atmosfera, te kadry, gesty postaci, ich mimika, narracja, wielowątkowość, sporo świetnie zarysowanych postaci, z których każda ma cele i pragnienia, znowu nieszczęśliwe miłości i szczęśliwe odnalezienia, nostalgia, rozmowy nad szerokimi kadrami, widoczki, erudycja, genialne użycie genialnego wiersza na 15 stronie, podróże przez wiele miejsc i krain, ci twórcy urodzili się po to żeby godnie kontynuować dzieło Pratta. Majstersztyk. Na razie tyle, bo muszę wracać do pracy. :)
-
Przeczytałem wczoraj "Przygody szwajcarskie". Po przeczytaniu mam kilka ciekawych spostrzeżeń. Rzeczywiście, zawiera ów tom sporo odniesień do wytworów kultury, a także historycznych postaci. Wprawne oko i ucho (tzn. zaznajomione z tematem) dostrzeże również w wielu przedtsawionych wypowiedziach/zdarzeniach masońskie wersje legend i popularnych wydarzeń historycznych i/lub religijnych. Taka wiedza u autora mogła wziąć się tylko z jednego źródła: sam był jednym z "braci". Biorąc pod uwagę fakt, że dopiero w dobie internetu spora część źródeł/wierzeń masońskich/mistycznych się upowszechniła, a wcześniej była dostepna dla wtajemniczonych, pozostaje mi domniemywać, że Pratt był masonem lub członkiem jakiejś loży, mającym dostęp do wielu "ciekawych" źródeł. Zakładam, że dobór postaci w poszczególnych komiksach (dotychczas poznałem 4 Corto, ten właśnie był 4.) też nie jest dziełem przypadku. W tym kontekście inaczej już brzmi uwaga Corto o tym, że poznał on wpływ mistycznych stowarzyszeń i tajemnych sekt na dzieje ludzkości i wydarzenia historyczne, i jest to dla niego oczywistością.
Być może w tych trzech cz-b tomach z Postu, które mam (Słone morze, Syberia i jeszcze jakiś - nie pamiętam) nie zwróciłem szczególnej uwagi na podobne motywy, prawdopodobnie też bym ich nie zuważył (czytałem te tomy naście lat temu), więc jest szansa, że moje spostrzeżenie nie jest odkryciem Ameryki w kontekście pozostałej twórczości Pratta, gdzie motywy masońskie są aż nadto widoczne? Nie wiem. Spróbuję zapoznać się z innymi utworami, to może da mi lepsze zrozumienie sprawy.
-
E, myślę że masońskie cudactwa dało się opisać bez osobistego zaangażowania w te przebieranki.
-
Ale w przypadku Pratta to chyba znany fakt. Bez problemu można zresztą znaleźć publikację na ten temat, z periodyku naukowego zresztą, niestety po hiszpańsku:
Hugo Pratt y la estética masónica:Corto Maltés, ¿el último romántico masón?
https://www.scielo.sa.cr/scielo.php?pid=S1659-42232019000100125&script=sci_abstract
Abstrakt po angielsku jest dość jednoznaczny: The aim of this paper, with an holistic approach, is to reconsider the masonic fact in the art work of the freemason Italian cartoonist Hugo Pratt (1927-1995) and, specially, in that of his main character Corto Maltese (1967-1992).
I wersja z obrazkami:
https://www.redalyc.org/jatsRepo/3695/369562139008/html/index.html
-
E, myślę że masońskie cudactwa dało się opisać bez osobistego zaangażowania w te przebieranki.
kek
@KzT, no ja na przykład nie wiedziałem. Ale dzięki za wygrzebanie tego tekstu z netu, oznacza to, że moja wiedza i intuicja mnie nie zawodzą. ;-)
-
I na dodatek pradziadek był Żydem. Żyd, mason, pewnie i komunista. Do mnie, dzieci Wdowy!
-
Widzę, że kolega ma jakiś problem z przyswojeniem faktów.
Tutaj również referencja do Pratta jako masona:
https://www.freemasonry.bcy.ca/fiction/comics.html
-
A cóż to za fakt? Że koleś lubił przebieranki? Jego sprawa. Zmienia to jakoś znacząco wymowę komiksu? Ciekawe informacja, bez wątpienia. Szczegóły dodające kolorytu opowieści, ale nic więcej.
-
Nie no, w ogóle nie zmienia. Komiks pełen odniesień masońskich, misteriów masońskich, symboliki, wydarzeń, oraz historycznych interpretacji z tego kręgu, tworzony przez masona - ale oczywiście nie ma to żadnego wpływu na odbiór lub interpretację tego, co czytasz. ;)
Być może ciebie nie interesuje to, co czytasz, ale ja lubię wiedzieć, z czym mam do czynienia lub co autor miał na myśli, a według mnie w tym przypadku odbiór treści może się zmienić, ponieważ pojawia się konkretny kontekst.
Co miałem do napisania, to napisałem, z mojej strony EOT.
-
Zmienia to tyle samo co informacje na temat harcerskiej przeszłości autorów Żbika. Czyli coś zmienia, ale wyższego wtajemniczenia nie zapewnia.
-
W tym kontekście ciekawsze są życiorysy twórców Klossa - w zasadzie jednego, Safjana 8)
-
I na dodatek pradziadek był Żydem. Żyd, mason, pewnie i komunista. Do mnie, dzieci Wdowy!
Niektórych interesuje kto stworzył „dzieło" i jakie treści w nim zawarł. W życiu codziennym ludzie są bardzo nieufni natomiast w kardynalnych sprawach potrafią być naiwni jak dzieci. No chyba że jesteś jednym z nich i stąd to kpienie.Ludzie złej woli istnieli od początku świata. Ignorancja nie spowoduje że przestaną istnieć.
-
o
Niektórych interesuje kto stworzył „dzieło" i jakie treści w nim zawarł. W życiu codziennym ludzie są bardzo nieufni natomiast w kardynalnych sprawach potrafią być naiwni jak dzieci. No chyba że jesteś jednym z nich i stąd to kpienie.Ludzie złej woli istnieli od początku świata. Ignorancja nie spowoduje że przestaną istnieć.
Aha, czyli jednak spisek masoński, cykliści, komuniści i ekoterroryści. I Żydzi oczywiście, bez Żydów byłoby nudno. Jaszczury też?
W sprawach kardynalnych naiwni jak dzieci są wyznawcy takich idiotyzmów. Zajmują się swoimi bajkami i nie widzą tego, kto i jak naprawdę rządzi światem.
-
E, myślę że masońskie cudactwa dało się opisać bez osobistego zaangażowania w te przebieranki.
Przypomnę tylko ten twój post, z którego po prostu wynika, że nie miałeś pojęcia, o czym piszesz ;) i tak zostało...
-
Jasne, daleko mi do 33 stopnia wtajemniczenia. Wielki Koźle, nie nasyłaj na mnie Synów Wdowy!
Wybacz, ale pewne teorie kompromitują ludzi je wyznających. Masoneria i zabawa w loże to jedno, podobnie jak np. Zakon Maltański itd. Ktoś chce, niech się bawi. Wskazywania na nawiązania do tych motywów, na eksploatowanie ich w kulturze - proszę bardzo. Ale przypisywanie tym śmieszonym bufonadom jakichś złowrogich motywów i niegraniczonych ukrytych wpływów, o posiadaniu przez nich tajemnej wiedzy już nie wspominając, to jednak dziecinada.
-
o
Aha, czyli jednak spisek masoński, cykliści, komuniści i ekoterroryści. I Żydzi oczywiście, bez Żydów byłoby nudno. Jaszczury też?
W sprawach kardynalnych naiwni jak dzieci są wyznawcy takich idiotyzmów. Zajmują się swoimi bajkami i nie widzą tego, kto i jak naprawdę rządzi światem.
Jaszczury i cykliści nie, pozostali tak. Rozpisałeś się tak o tych Żydach chociaż poza tobą nikt o nich nie wspomniał. Pewnie chcesz „skompromitować" ten temat antysemityzmem. Chyba kolega piszący o braciach fartuszkowych nadepnął ci na odcisk. Spiski istniały od zawsze. Taka jest historia świata. A co do wierzących w istnienie jaszczurów albo UFO nie przeszkadzają mi oni i nie robię z ich powodu rejwachu ani aj waj tak jak ty robisz to tutaj.
-
Rozpisałem się o Żydach, bo to jedna z informacji na temat Pratta. Mogę też dorzucić Turków, żeby nie było że gram antysemityzmem. Bo tych też miał wśród przodków.
Spiski istniały od zawsze, to prawda - Brutus z kolegami, zamach na Hitlera itd. itp. To wszystko spiski. Masoni to żaden spisek. Co to niby za spisek jak wie o nim pierwszy lepszy dzieciak.
I się potem dziwić, że mnoży się antyszczepionkowych oszołomów czy amantadynowców. Wszystko zaczyna się od takich poszukiwań prostych wyjaśnień i rozwiązań. Masoni - i wszystko jasne. Big Frama - i wszystko jasne.
-
Przypomnę tylko ten twój post, z którego po prostu wynika, że nie miałeś pojęcia, o czym piszesz ;) i tak zostało...
Przyłączam się do tych słów. Naiwność, ignorancja w każdym temacie.
-
W którym temacie? Konkretnie, a nie pier... coś o złych ludziach i spiskach.
Nie wiedziałem że Pratt był masonem. Burberry też nie wiedział. I co z tego? Nadal twierdzę że o masonach można pisać masonem nie będąc. Co to ma do rzeczy?
Jak taki człowiek jak ty przejrzał ten masoński spisek, skoro są tacy potężni? Jakim cudem cię jeszcze nie uciszyli? Bredzisz jak ludzie pokroju radiomaryjnego tropiciela masonów - niejakiego Krajskiego.
Usunięto zdjęcie niezwiązane z tematem /stachel
-
Przypadkiem mi przemknęła wiadomość. Corto Maltese zalicza zmianę autorów. Na pierwszy września tego roku Casterman zapowiedział nowy tom serii. Océan noir z rysunkami Bastiena Vivèsa. Scenariusz napisał, podobno wielki fan Pratta i Corto, Martin Quenehen.
-
Przypadkiem mi przemknęła wiadomość. Corto Maltese zalicza zmianę autorów. Na pierwszy września tego roku Casterman zapowiedział nowy tom serii. Océan noir z rysunkami Bastiena Vivèsa. Scenariusz napisał, podobno wielki fan Pratta i Corto, Martin Quenehen.
Zobaczymy czy wyjdzie to serii na dobre bo duet Canales/Pellejero radzili sobie doskonale. Tak czy siak, czekam ;)
-
Kontynuacja Corto jest tak doskonała, że zmiana po trzech tomach na pewno nie wyjdzie serii na dobre. Poziom jest już tak wysoki, że może tylko spaść. Osobiście uważam, że to najlepsza kontynuacja w historii komiksu. Jeśli poziom się utrzyma to pójdę na klęczkach do Częstochowy.
-
A ja się właśnie zastanawiam czy nie wykorzystać tego faktu do zamknięcia tej serii na mojej półce.
15 tomów i wystarczy...
-
Vivès zwyczajnie nie robi słabych rzeczy, obecnie to jeden z najlepszych europejskich komiksiarzy. Jak dla mnie Canales i Pallejero za bardzo próbowali kopiować Pratta. Ich Corto był niezły, ale wolę autorskie podejście i właśnie takiego spodziewam się po Vivèsie. Czekam.
-
Vives odpowiada tylko za grafikę. Mnie bardziej o fabułę chodzi. Fajnie, że będzie nowy styl, dobre rysunki to dobre rysunki. Ale mam nadzieję, że nowy scenarzysta da radę.
Zresztą... dopiero za kilka dni przekonam się czy "starzy" autorzy dali radę trzeci raz. Pod słońcem północy i Ekwatoria były doskonałe.
-
Vivès zwyczajnie nie robi słabych rzeczy, obecnie to jeden z najlepszych europejskich komiksiarzy. Jak dla mnie Canales i Pallejero za bardzo próbowali kopiować Pratta. Ich Corto był niezły, ale wolę autorskie podejście i właśnie takiego spodziewam się po Vivèsie. Czekam.
Kopiowali Pratta i zdarzało im się być lepszymi od Pratta. Bądźmy szczerzy ale albumy takie jak "Przygody Celtyckie" czy "Bajka Wenecka" ciągnęły się niemiłosiernie a ten oniryczno-kwasowy bełkot stawał się nie do zniesienia. Tam akurat Pratt przedobrzył. Cnales wyłuskał co najlepsze z tekstów Pratta i idealnie zrównoważył. Nie sądzę aby ktokolwiek poradził sobie lepiej a te autorskie nawet jeśli będą dobre to z Prattem będą miały mniej wspólnego a przecież nie o zmianę stylu chodzi a o zachowanie charakteru powieści.
-
Dziś będzie na gorąco o jednej z najlepszych serii w całej historii światowego komiksu. Najnowszy Corto Maltese czyli Tarowean został przeczytany w pięknych urlopowych okolicznościach przyrody przydomowego ogródka. :) Canales i Pellejero znowu to zrobili! Dokładnie wiedzą jak napisać kontynuację tego klasyka. A właściwe to napisali prolog... Stwierdzili, że mają już tak dużego żeby porwać się na odpowiedzenie na pytanie skąd Corto Maltese znalazł się przywiązany do drewnianego krzyża na środku oceanu w nagrodzonej 45 lat temu złotą satuetką w Angouleme słynnej Balladzie o słonym morzu. Na 76 planszach kontynuatorzy po raz trzeci zbudowali wielowątkową skomplikowaną historię pełną postaci, ich pragnień, rozterek, nieszczęśliwych miłości i motywów, z których każdy znajdzie swoje rozwiązanie, szczęśliwe lub nieszczęśliwe dla zainteresowanego. Tym razem zaczynamy w Tasmanii, a kończymy na Borneo. Bardzo ciekawie rozwinięto wątek Mnicha. Ba, dostaliśmy jego origin! Widać też ogrom przygotowań jakie poczynił scenarzysta aby kolejny raz wiarygodnie przedstawić sytuację polityczną świata sprzed ponad 100 lat. I jeszcze większy aby przedstawić Corto takim jaki był w Balladzie. Jeszcze nie wielkim marzycielem jak w tomach, kiedy akcja dzieje się lata później (opowieści o syrenach nazywa w Tarowean bajkami dla dzieci czego nigdy w życiu nie zrobiłby np. w Bajce weneckiej), a bardziej piratem i małym rzezimieszkiem, choć już o złotym sercu, kiedy trzeba. Ballada o słonym morzu (w nowym wydaniu tlumaczona jako Opowieści słonych wód) zyskała genialny prolog. Czas akcji tomu Tarowean to dokładnie rok. Od pierwszego listopada 1912 roku, kiedy przypada właśnie Tarowean (Święto Zmarłych) do pierwszego listopada 1913 roku, kiedy - jak wiadomo czytelnikom Ballady - Rasputin wyłowił dryfującego Corto przywiązanego do drewnianego krzyża i rozpoczęła się jedna z największych komiksowych przygód wszech czasów. 10/10
-
A fabularnie to jest to zamknięte?
Rozważam "zamknięcie" serii wraz z ze zmianą autorów.
-
Tak. Tarowean kończy się tam gdzie zaczęła Ballada. W sumie mało który Corto miał jakąkolwiek kontynuację wątków. Na pewno MU zamknęło dawne wątki poszukiwania zaginionego miasta, pojawili się dawni przyjaciele i w końcu sprawa znalazła rozwiązanie. Jego bym nie czytał bez znajomości całej serii. U Pratta prawie zawsze można było czytać każdy tom osobno. A tym bardziej jest tak u nowych twórców. To 3 zamknięte historie. Choć wiadomo, że w przypadku najnowszego traci się sporo zabawy jeśli nie pamięta się Ballady o słonym morzu.
Ja na pewno nie rozważam zamknięcia serii choć zmiana tak doskonałych kontynuatorów na kolejnych może mieć opłakane skutki.
-
Ponieważ wieszczę "komiksową smutę" w moim porfelu, to jednak zakończę to na tym 15 tomie.
Ponieważ to Egmont, więc raczej tomy będą dostępne przez wiele lat, to może wrócę do serii jak już będzie mniej ciekawych pozycji na rynku (sic!) ;)
-
Ja tam zaryzykuję kolejnych autorów.
Chociaż po tym co pokazali Canales i Pellejero, to ja nie wiem jak (i w ogóle czy) da się to przeskoczyć.
-
Ja na pewno nie rozważam zamknięcia serii choć zmiana tak doskonałych kontynuatorów na kolejnych może mieć opłakane skutki.
Dokładnie tak samo uważam ale zobaczymy ;) Dzięki za super reckę "Tarowean". Album jest w drodze do mnie i już mózg mi paruje z ciekawości ;)
-
Wygląda to po prostu okropnie.
https://cortomaltese.com/oceano-nero-le-prime-anticipazione-della-nuova-storia-di-corto-maltese/
Ta czarna grafika, którą widziałem wcześniej była fajna. Ale ta nowa grafika (okładka?) i plansze wyglądają strasznie.
-
Każdy szuka czegoś innego. Nie dziwie się że tak długo wydawca nie pokazywał plansz z tego albumu, to się ukazuje za parę dni a dotąd nie było w sieci śladu grafik z albumu. Byłyby kontrowersje. Nie wiem jak wygląda historia w tym albumie ale zmiana stylu graficznego przemawia do mnie bardziej niż dotychczasowa kontynuacja. Te same historie, tak samo narysowane. Mam wrażenie że niedługo wydawcy będą karmić komputer jakąś serią a algorytm regularnie, co roku będzie wypluwał nowe tomy. A fani będą kupować.
-
Jak dla mnie wygląda całkiem fajnie, zmiana szaty graficznej niekoniecznie musi być szkodliwa. No i to chyba nie jest "ten" Corto.
-
No, estetycznie wygląda to bardzo spoko, tylko przy tak znaczącej serii taka zmiana stylistyki to bardzo ryzykowne podejście.
-
Moim zdaniem wyglądałoby fantastycznie, gdyby nie było tak bardzo komputerowe. Trochę szkoda.
-
Niedługo premiera, więc może i Egmont wyrobi się przed świętami i jeszcze w tym roku dowiemy się czy to będzie dobry komiks.
-
Nie wiem jak wygląda historia w tym albumie ale zmiana stylu graficznego przemawia do mnie bardziej niż dotychczasowa kontynuacja. Te same historie, tak samo narysowane.
Co?!!! XD Czyli gdyby nowe albumy Corto rysował akwarelką Marini albo cartoonowy Kiełbus to byłoby to lepsze od Pellejero? Cóż to za filozofia nowa? XD
Plansze nowego Corto wygladają tragicznie!
-
Również nie jestem jakoś specjalnie zachwycony, no ale poczekamy, zobaczymy. Na razie to tylko okładka i 2 strony.
Dla mnie Corto to od zawsze przede wszystkim świetne, przygodowe historie. Okaże się, jak będzie po zmianie scenarzysty.
-
A dla mnie Corto Maltese to przede wszystkim wspaniałe ilustracje i nieco bełkotliwe opowieści. I tu wspaniale wpisali się Canales i Pellejero- mówię tu o Pod słońcem północy, bo najnowszego tomu jeszcze nie znam. No i tu te przedstawione plansze leżą i kwiczą.
-
Magazyn KZ napisał w komentarzu na grupie na Facebooku, że Canales i Pellejero też tworzą kolejny album. Hurra!
-
To ciekawe jak sobie poradzą z numeracją :o
-
Bo ten teraz to jakaś alternatywa historia niby. Pewnie będzie poza numeracją.
-
W takim razie to byłby idealny produkt dla nowego Relaxu:
- ci, co chcieli zakończyć kupowanie serii, nie będą mieli wyrzutów sumienia,
- ci, którzy się krzywią na nowe rysunki - tym bardziej,
- niezainteresowani dalej tacy pozostaną,
- a czytelnicy magazynu przetestują nowego Corto na sobie, być może później niektórzy z nich sięgnęliby po raz pierwszy po oryginalną serię.
-
Ale ten nowy Corto (Oceano Nero) to będzie reboot serii. W opisie mamy zresztą: w tle zamachy z 11 września. Zatem przeskakujemy do współczesności. Przyznaję, że mam obawy - przede wszystkim scenariuszowe.
Magazyn KZ napisał w komentarzu na grupie na Facebooku, że Canales i Pellejero też tworzą kolejny album. Hurra!
Znaczy się kontynuowana będzie seria "kanoniczna" (i bardzo dobrze), a jednocześnie będzie podjęta próba z wystartowaniem na nowo. Hmm...
-
Na Instagramie Bastiena Vivesa (https://www.instagram.com/bastienvives/) można obejrzeć kilka przykładowych stron tego nowego Corto (niestety pstrykniętych telefonem).
-
Do obejrzenia 16 stron z wersji kolorowej nowego Corto tutaj:
https://flipbook.cantook.net/?d=%2F%2Fwww.edenlivres.fr%2Fflipbook%2Fpublications%2F728303.js&oid=936&c=&m=&l=&r=&f=pdf
Czarno-białęj tutaj:
https://flipbook.cantook.net/?d=%2F%2Fwww.edenlivres.fr%2Fflipbook%2Fpublications%2F691582.js&oid=936&c&m&l&r&f=pdf&fbclid=IwAR3wqQeSws7yxKh2k7HZK4LDr6AISdI82IKRoy-mtuix5Oi2Uwuk1RtHTL8
-
Moim zdaniem wygląda to bardzo dobrze. Na planszach wyraźnie widać ducha oryginału a jednocześnie jest współcześnie. Nie wiem jak fabularnie ale obrazkowo Basten wybrnął z tego trudnego zadania wspaniale. Byłbym totalnie zakochany gdyby nie komputer. Ale i tak kupię.
P.S. Wersja czarno-biała byłaby znacznie lepsza bez półtonów.
-
Zaczynam się przekonywać (ale okładka tylko ta czarna). Zresztą przez te wszystkie dyskusje na forum i grupie kupiłem sobie w końcu Polinę. I z tego co wiem w domu już czeka kurier <3
-
a jednocześnie jest współcześnie.
Pytanie tylko: - po co?
-
Pytanie tylko: - po co?
Żeby płynnie przejść do Corto w kosmosie.
-
Pytanie tylko: - po co?
To już pytanie do twórców wszlekiej maści rebootów. W większości przypadków odpowiedź ta sama.
-
Skończyłem właśnie całe 15 tomów Corto;)
Powiem tak super historia. Te 3 tomy innych twórców super i szkoda że nie bd dalej historii w tych czasach. Uważam że początek XX wieku robił dużo roboty w tej historii.
Uwspółcześnienie historii na pewno sprawdzę ale szcze wolał bym kolejne tomy w czasach pierwszego Corto;)
-
Ale właśnie ma być kolejna historia tych twórców.
Magazyn KZ napisał w komentarzu na grupie na Facebooku, że Canales i Pellejero też tworzą kolejny album. Hurra!
Ja tutaj czekam. Mam nadzieję, że to była prawdziwa informacja. :)
-
We wrześniu (Francja) nowy tom. 88 stron.
(https://www.casterman.com/media/cache/couverture_large/casterman_img/Couvertures/9782203221680.jpg)
(https://www.bdnet.com/img/couvpage/69/9782203221697_cg.jpg)
Przetłumaczyłem sobie w translatorze:
W sercu starej Europy, która się rozpada. Jesienią 1924 Corto musi znaleźć bardzo drogiego przyjaciela w Berlinie. Kiedy jednak przybywa do stolicy Niemiec, odkrywa, że został zamordowany. Następnie rozpoczyna śledztwo, aby znaleźć zabójcę i uzyskać, jeśli nie sprawiedliwość, to przynajmniej zemstę. Ale krucha Republika Weimarska jest już na skraju wojny domowej, między komunistycznymi szpiegami a skrajnie prawicowym tajnym stowarzyszeniem i wydaje się, że wszyscy chcą uniemożliwić jej osiągnięcie swoich celów...
Linki:
https://www.casterman.com/Bande-dessinee/Catalogue/corto-maltese/corto-maltese-edition-luxe-16-nocturnes-berlinois
https://www.bdnet.com/catalogue_detail_Corto-Maltese-Edition-Noir-e-Blanc-T16-Nocturnes-Berlinois-Edition-Noir-e-Blanc-T16--9782203221697
-
Wygląda na kolejny ciekawy album w wykonaniu kontynuatorów serii. No i chętnie przeczytałbym "Czarny ocean" Bastiena Vivèsa, było już info, kiedy polskie wydanie?
-
Nie było. Egmont mógłby wydać oba do końca roku. Ten wyjdzie na bank, bo to kontynuacja serii. Ale Vivesem to nawet nie wiadomo czy są zainteresowani. Jak będzie jakieś kolejne spotkanie z szefem Egmontu, to poproszę Marcina, żeby zapytał Tomasza Kołodziejczaka czy mają takie plany.
-
Tymczasem rysownik Undertakera namalował Corto.
(https://i.imgur.com/QvyqQyi.jpeg)
https://www.facebook.com/100003484580272/posts/pfbid025GESAuC3RZT5r8QhBdKj6z6i21xrL2shEnSFH42ZVX8xooVEdvGA8YHfRTsaN7tnl/?app=fbl
-
Wspaniale. Ja tylko pozwolę sobie nadmienić, że kontynuacja przygód Corto jest dla mnie o wiele ciekawsza od większości albumów od Pratta, większości ale nie wszystkich bo "Etiopiki", "Na Syberii" oraz "Opowieść Słonych Wód" to albumy doskonałe ;)
Czekam bardzo na nowy tom od Canalesa i Pellejero.
-
Najlepsza kontynuacja serii stworzona przez nowych twórców w historii komiksu. I tyle w temacie. :)
-
No dobra już dajcie spokój z tymi pochwałami. Przekonaliście mnie. Kupię kontynuację... 8)
-
https://www.filmweb.pl/news/Frank+Miller%2C+tw%C3%B3rca+%22Sin+City%22%2C+zrealizuje+serial+na+podstawie+kultowego+komiksu.+O+czym+opowie+%22Corto+Maltese%22-148621? (https://www.filmweb.pl/news/Frank+Miller%2C+tw%C3%B3rca+%22Sin+City%22%2C+zrealizuje+serial+na+podstawie+kultowego+komiksu.+O+czym+opowie+%22Corto+Maltese%22-148621?)
https://www.hollywoodreporter.com/tv/tv-news/frank-miller-corto-maltese-limited-series-studiocanal-1235270595/ (https://www.hollywoodreporter.com/tv/tv-news/frank-miller-corto-maltese-limited-series-studiocanal-1235270595/)
Frank Miller, twórca "Sin City" czy "300", stworzy serialową adaptację "Corto Maltese", czyli kultowej serii komiksów autorstwa Hugo Pratta. Miller nie tylko napisze scenariusz, ale będzie też pełnił obowiązki producenta wykonawczego. Sześcioodcinkowa produkcja powstaje we współpracy ze StudioCanal i Canal+.
-
Mając w pamięci Spirit - Duch Miasta oraz drugą część Sin City: Damulka warta grzechu, gdzie miał większy udział podczas tworzenia mam duże obawy.
-
Frank Miller dawno już odjechał poza granice normalnych scenariuszy i oprócz wspomnianych, Spirita oraz Sin City 2, maczał palce w takich kuriozach jak "300 - Początek Imperium" oraz komiksowo, "All Star Batman" czy też "Mroczny Rycerz Kontratakuje". Zęby bolą na samo wspomnienie czytania tych "dzieł" i oglądania. Dodatkowo, nawet w najlepszej formie, a w takiej już nie jest od lat, Miller ma inny styl. Większość jego dzieł z jakimi się zetknąłem, to spore dawki przemocy z dodatkiem erotyki, bo co sobie Frank będzie żałował, może wrzucić do scenariusza, to wrzuca. Czy to pasuje stylistycznie do "Corto Maltese"? Nie sądzę, Frank Miller jest za bardzo poza krawędzią. Tu pasuje bardziej stonowane podejście, tak by uchwycić klimat zarówno przygodowego albumu pełnego niebezpieczeństw jak "Na Syberii" czy "Złoty Dom w Samarkandzie" jak też i spokojnego "Bajka Wenecka".
-
Też go nie widzę w Corto Maltese, ale "Mroczny Rycerz Kontratakuje" będę bronił zawsze i wszędzie, świetny autorski komiks.
-
Egmont wydaje Skorpiony pustyni
https://egmont.pl/Pustynne-Skorpiony,71780378,p.html
-
Frank Miller dawno już odjechał poza granice normalnych scenariuszy i oprócz wspomnianych, Spirita oraz Sin City 2, maczał palce w takich kuriozach jak "300 - Początek Imperium" oraz komiksowo, "All Star Batman" czy też "Mroczny Rycerz Kontratakuje". Zęby bolą na samo wspomnienie czytania tych "dzieł" i oglądania. Dodatkowo, nawet w najlepszej formie, a w takiej już nie jest od lat, Miller ma inny styl. Większość jego dzieł z jakimi się zetknąłem, to spore dawki przemocy z dodatkiem erotyki, bo co sobie Frank będzie żałował, może wrzucić do scenariusza, to wrzuca. Czy to pasuje stylistycznie do "Corto Maltese"? Nie sądzę, Frank Miller jest za bardzo poza krawędzią. Tu pasuje bardziej stonowane podejście, tak by uchwycić klimat zarówno przygodowego albumu pełnego niebezpieczeństw jak "Na Syberii" czy "Złoty Dom w Samarkandzie" jak też i spokojnego "Bajka Wenecka".
Mała ciekawostka: "All-Star Batman" został ostatnio wspomniany w powieści kryminalnej "Serce jak smoła" autorstwa J. K. Rowling (napisanej pod pseudonimem Robert Galbraith) :-)
-
Egmont wydaje Skorpiony pustyni
https://egmont.pl/Pustynne-Skorpiony,71780378,p.html
To komiks, który chciałbym mieć. Może być dobre
-
To jest dobre. Dla fanów Corto właściwie mus, bo pomijając pierwszą część, taką przygodową-wojenną te opowieści to taki Corto tyle że bez Corto. Skorpiony to obok Wheeling i Sierżanta Kirka najlepsze z rzeczy Pratta niewydane u nas. O niebo lepsze niż ta nieszczęsna Fanfulla.
-
To jest dobre. Dla fanów Corto właściwie mus, bo pomijając pierwszą część, taką przygodową-wojenną te opowieści to taki Corto tyle że bez Corto. Skorpiony to obok Wheeling i Sierżanta Kirka najlepsze z rzeczy Pratta niewydane u nas. O niebo lepsze niż ta nieszczęsna Fanfulla.
Fanfulla była fajna, tym bardziej cieszą lepiej oceniane Skorpiony.
-
Pytanie do wielbicieli Corto - na ile reprezentatywny jest pierwszy tom? Bo mnie osobiście nie przekonuje. Dalej będzie lepiej? Inaczej?
Wiem, wiem, jak można być fanem komiksu europejskiego i nie czytać Corto ??? No, ale ponieważ ostatnio zaczęło wychodzić mniej tytułów, które mnie interesują, sięgnąłem w końcu po pierwszy tom Corto od Egmontu.
Może to brak sentymentu, kwestia tłumaczenia, czy coś, ale mam podobne odczucia jak parsom z pierwszej strony tego wątku. Po pierwszym tomie zupełnie nie wiem skąd te zachwyty. Dzieje się tam mnóstwo rzeczy, ale historia bardziej mnie znużyła niż zainteresowała (na raz nie dałem rady). Miałem odczucie, że bohaterowie tak skaczą z miejsca na miejsce, a ich działania ciężko uzasadnić... No nic, może dam szansę jeszcze drugiemu tomowi.
-
Wiem, wiem, jak można być fanem komiksu europejskiego i nie czytać Corto ??? No, ale ponieważ ostatnio zaczęło wychodzić mniej tytułów, które mnie interesują, sięgnąłem w końcu po pierwszy tom Corto od Egmontu.
Może to brak sentymentu, kwestia tłumaczenia, czy coś, ale mam podobne odczucia jak parsom z pierwszej strony tego wątku. Po pierwszym tomie zupełnie nie wiem skąd te zachwyty. Dzieje się tam mnóstwo rzeczy, ale historia bardziej mnie znużyła niż zainteresowała (na raz nie dałem rady). Miałem odczucie, że bohaterowie tak skaczą z miejsca na miejsce, a ich działania ciężko uzasadnić... No nic, może dam szansę jeszcze drugiemu tomowi.
Tom pierwszy jest jeszcze znośny. Najgorzej przebrnąć przez "Przygody Celtyckie" (coś strasznego, czytałem 3 strony na tydzień po pierdololo takie, że zęby bolały), "Baśń Wenecką" czy "Tango". Dramat. Bardziej od klasyków polecam albumy o Corto napisane i narysowane przez Canalesa i Pellejero. Zdecydowane ożywienie serii.
Wg mnie najlepszym albumem Corto stworzonym przez Pratta jest "Na Syberii" (fajni bohaterowie, ciekawe wydarzenia i super okoliczności przyrody). "Przygody Etiopskie" oraz "Złoty Dom W Samarkandzie" też spoko.
-
Wiem, wiem, jak można być fanem komiksu europejskiego i nie czytać Corto ??? No, ale ponieważ ostatnio zaczęło wychodzić mniej tytułów, które mnie interesują, sięgnąłem w końcu po pierwszy tom Corto od Egmontu.
Może to brak sentymentu, kwestia tłumaczenia, czy coś, ale mam podobne odczucia jak parsom z pierwszej strony tego wątku. Po pierwszym tomie zupełnie nie wiem skąd te zachwyty. Dzieje się tam mnóstwo rzeczy, ale historia bardziej mnie znużyła niż zainteresowała (na raz nie dałem rady). Miałem odczucie, że bohaterowie tak skaczą z miejsca na miejsce, a ich działania ciężko uzasadnić... No nic, może dam szansę jeszcze drugiemu tomowi.
A ja koryguję swoją opinię. Mój błąd polegał na podchodzeniu do Corto jako rasowej przygodówki. A to nie taki rodzaj komiksu, nie zapewni odskoczni od problemów, nie wciągnie fabułą i zwrotami akcji, nie przyda się jako poprawiacz humoru. Tu trzeba wczuć się w klimat, trochę załapać konwencję, uważać na to co się dzieje między kadrami.
-
W moim przypadku rzeczywistość zdecydowanie przegrała z mitem Corto. Nie jestem jakimś specjalnym fanem rasowych przygodówek jako gatunku, ale trzeba było po Corto sięgnąć. Czytało sie ok na poczatku, potem szybkie znużenie formułą. Bardziej doceniałem warswtę graficzną, ale i tu po pewnym czasie doszedłem do ściany znudzenia manierą. Po latach oszukiwania samego siebie że muszę (albo przynajmniej wypada) to mieć, cały Corto poszedł pod młotek. Nie tęsknię.
-
ja wsiąkłem mocno w corto. czytałem to w lepszych czasach jak wydawał post. zaczęli od najlepszych tomów czyli ballada i syberia. czb, wstęp i objaśnienie mitologii - a same komiksy poruszyły mnie bardzo mocno, w sumie zmieniły tez trochę moja percepcję tego medium. czekało się rok na kolejny tom itd.
teraz puścili to taśmowo, w kolorze, powiększyli kadry. nadal to corto ale tez by mnie zmęczył jakbym przyjął kilka albumów na raz. do tego powiększane kadry pratta na prawdę dużo tracą - najbardziej widać to w skorpionach.
jak komuś podejdzie corto to polecam jeszcze przygody hp i bergmana od manary. oniryczna podróż na podobnym poziomie.
-
W październiku na rynku francuskim pojawi się drugi tom uwspółcześnionej serii Corto Maltese.
(https://i.imgur.com/EwFez2b.jpeg)
https://www.bedetheque.com/BD-Corto-Maltese-Quenehen-Vives-Tome-2-La-Reine-de-Babylone-483390.html
-
Wyżej to miękka okładka w wersji podstawowej, a tu na twardo w formacie A4+.
(https://www.casterman.com/media/cache/couverture_large/casterman_img/Couvertures/9782203250864.jpg)
-
Na czym dokładnie polega to „uwspółcześnienie” Corto?
Akcja komiksu została przeniesiona do czasów współczesnych?
-
Ten nowy dzieje się w 2002 roku.
-
Egmont to zapowiadał w ubiegłym roku do wydania w 2023 (znaczy pierwszy tom tej uwspółcześnionej wersji), ale w tegorocznym katalogu ten nowy Corto się nie pojawił.