Seria "Adaptacje Literatury" (swoją drogą niegdyś testowana w formule kolekcji Hachette) szczytem sublimacji formalnej i fabularnej nie jest, aczkolwiek prezentowane w niej tytuły w funkcji swoistego "bryku" dla przypomnienia sobie pierwowzorów literackich sprawdzają się całkiem nieźle. Osobiście rzuciłem się przede wszystkim na adaptacje utworów Wellsa ("Wehikuł czasu", "Wojna światów") i Verne'a ("Podróż do wnętrza Ziemi"). Okazjonalnie sięgam też po inne propozycje w ramach tej serii, taki jak m.in. "Quo Vadis".
Ostatnio przytrafili mi się "Nędznicy" Victora Hugo (notabene pod względem rozpiętości niemal dwukrotność standardowego tomu) i muszę przyznać, że z miejsca dało się odczuć ducha pierwowzoru tej jednej z najlepszych powieści, spośród tych, które dane było mi przeczytać. Stąd nawet jeśli warstwa plastyczna tej adaptacja jawi się jako w porywach poprawna, to jednak niezmiennie ujmująca (a nierzadko wręcz wzruszająca) opowieść zogniskowana wokół mocarnego galernika Jeana Valjeana oraz panoramicznie ujęcie realiów Francji doby tzw. burbońskiej restauracji sprawiły, że była to dla mnie jedna z najbardziej angażujących lektur tego roku. Z pozoru nic specjalnego, a jednak aż sam się zdziwiłem.
A za niecałe dwa tygodnie ciskam się na również wydaną w tej serii "Opowieść wigilijną". Liczę, że w niedalekiej przyszłości doczekamy się jeszcze kolejnych adaptacji m.in. wspominanego Verne'a i Burroghsa. Przydałoby się jeszcze uwzględnienie Trylogii Księżycowej naszego Żuławskiego, ale wiadomo, że na taką adaptacje nie ma co liczyć.
