The Punisher

[SkandalistaLarryFlynt]

  Romita Jr. jest dobry a Bagley słaby. Amen.

[sum41]

Romita Jr i Bagley wsrod fanow raczej sa na tym samym poziomie choc szale przechyla Bagley bo ma wiecej projektow w Marvelu. Te dwa nazwiska to jedni z nielicznych z lat 90 ktorzy nadal tworza/nadal dostaja robote bo ktos chce ich ogladac.

Romita mi pasuje z lat 90tych i obecnych choc jego poczatki w Uncanny  X-Men nie wspominam jakos czule bo troche tam slabo wypadal.

[Tymon Nadany]

Dla mnie wv Punishere tm semic najlepszy był rocznik 1993 za War Zone, walkę z Buswackerem i sagę sycylijską. Rocznik 1995 niewiele by mu ustępowali gdyby nie słaby i nudny Eurohit. Czytało się to słabo przez duże nagromadzenie cudacznych postaci i cięcia stron chyba też zburzyły cały sens historii.

[michał81]

cięcia stron chyba też zburzyły cały sens historii.

Symbol TM-Semic, dlatego nie mam sentymentu do tych zeszytówek.

[sum41]

Zgadzam sie - mam wszystkie 3 serie Puniego w zeszytach i sporo pocieli a Eurohit wypada znacznie lepiej.

[Komediant]

Romita Jr i Bagley wsrod fanow raczej sa na tym samym poziomie choc szale przechyla Bagley bo ma wiecej projektow w Marvelu.

Romita ma kompletnie inna renome niz Bagley. Mógl uproscic kreske, jak to zwykle bywa po dekadach kariery, ale zawsze byl w innej lidze niz Bagley. Fajnie, ze jestes fanem, ale piszesz zwykle dyrdymaly. Rzuc piec minut okiem na liste tytulów przy których pracowali, popatrz na nazwiska z jakimi wspólpracowali... Najwieksza zaleta Bagleya jest terminowosc, tez cenna cecha w tym biznesie, ale niekoniecznie dajaca miesce przy stole z czolowka.

[Tymon Nadany]

Symbol TM-Semic, dlatego nie mam sentymentu do tych zeszytówek.

Jedynie we wspomnianym numerze 5/93 cięcia przy służyły się historii, dzięki temu że wycięli sceny nawiązują do crossa Act of Vengeance historia nabrała nutki tajemnicy i była znacznie bardziej osobista.

[SkandalistaLarryFlynt]

 Sumowi to chyba chodziło raczej o to, że obydwaj mają podobną reputację w sensie ilości czytelników i chyba ma rację. Zarówno Romita jak i Bagley mają spore grupy swoich fanów, ale i całkiem liczna jest liczba ludzi, którzy ich rysunków nie lubią na dodatek obydwaj rysują w sposób charakterystyczny, którego raczej nikt inny nie kopiuje. Natomiast, tak Romita jest po prostu ciekawszy i tak jak dla oka człowieka z ulicy artystycznie bardziej "wyrobiony". No i ma na koncie zdecydowanie więcej głośnych projektów, Bagley to przynajmniej mi jest znany tylko z tego, że długo rysował Spider-Mana.

[michał81]

Jedynie we wspomnianym numerze 5/93 cięcia przy służyły się historii, dzięki temu że wycięli sceny nawiązują do crossa Act of Vengeance historia nabrała nutki tajemnicy i była znacznie bardziej osobista.

Napisałem ogólnie o komiksach które wydawali. To, że w tym wypadku może na plus było, nie zmienia faktu, że w wielu przypadkach cięcia potrafiły zmienić całkowicie historię  dlatego nie mam sentymentu do wydań TM-Semic.

[sum41]

Is Mark Bagley a Great Spider-Man Artist?

The Evolution of John Romita, Jr.'s Art Style

[donT]

"Moj" Punisher wygenerowany przez AI.
 

[HugoL3]

"Moj" Punisher wygenerowany przez AI.
 

w sensie dałeś AI swoje zdjęcie i poprosiłeś o wyplucie punishera? Jakiś link? Pobawimy się

[donT]

Moj, bo wygenerowany na podstawie moich insfrukcji.
midjourney.com

[Bazyliszek]

A to mój Punisher w tym tygodniu.

https://www.instagram.com/p/CnUjsO5tZpZ/

Heh - wreszcie nadrobiłem pierwszego polskiego Punishera B&W. Młodszy Romita Jr daje radę. Jak nie wali wszędzie kresek na twarzach, to jakoś to wygląda. Podobały mi się też pionowe panele. A Chuck Dixon to wiadomo, że dobrze pisze. Chociaż troche przekombinował z tym napadem na kasyno. Wystarczyło powiedzieć, że to Punisher zrobił i sprawa zamknięta. Jaki kret? A Micro wreszcie poszedł po rozum do głowy. M.Baron za bardzo olał sprawę, jakby nic się nie stało. A stało się.

[Chmielu]

W ramach corocznego Przedwiośnia z Punisherem przypomniałem sobie kilka projektów. Dwa z nich:
1. "Terminal velocity" z "Punisher: War Journal" # 38. Chuck Dixon na klawiaturze, Ron Wagner na ołówku. Obok Ennisa, Dixon to scenarzysta definitywny przygód Puniego. Historia zaczyna się od spadającego samolotu z Frankiem na pokładzie, a potem mamy retrospekcję na zmianę z kasowaniem złych ludzi podczas skoku... bez spadochronu.
Mały cytat z Franka:
"Oto wybór. Skoczyć, albo lądować samolotem w glebie."
"Skakałem wcześniej z 35.000 stóp."
"Skakałem nawet kilka razy bez zbiornika z tlenem."
"Ale to jest pierwszy raz kiedy próbuję tego bez spadochronu."
2. "Daredevil vs Punisher" Davida Laphama. Dwaj panowie na kursie kolizyjnym, jak zwykle. Tym razem z Hammerheadem, Jackalem i Bushwackerem w tle. Lapham podszedł w tym projekcie do kontinuum z dużym przymrużeniem oka, no i uparł się na Puniego w białych kozakach, jak u Beaty Kozidrak w latach '90. Ale ponieważ chodzi o to, żeby plusy nie przysłoniły nam minusów - jest dobrze, bo obok wartkiej akcji dostaliśmy - jak to u Laphama - fajny wątek obyczajowy. I słodko-gorzką konkluzję. Co ciekawe jak na liberała, w tym projekcie serce Laphama wydawało się być po stronie Franka. "Which was nice" jak mawiał kolega z "Fast Show".
Mały cytat: podczas gdy DD niemiłosiernie tłucze Puniego - Frank (z off-u):
"Wydaję z siebie dźwięk."
"To chyba śmiech."
"Wyraźnie go to zaskakuje."
"Miło wiedzieć, że coś go może jeszcze zaskoczyć."