Jeff Lemire i jego komiksy

[Nesumi]

A jednak można.

[c08mk]

Przyglądałem się serii Bloodshot i widzę, że całość oprócz tego co jest wydane po polsku, jest dość duża. Czy Bloodshot 1-4 oraz USA to są sensowne historie, które nie są wyrwane z kontekstu? I czy mają zakończenia gdzie główne wątki są pozamykane?

[michał81]

Przyglądałem się serii Bloodshot i widzę, że całość oprócz tego co jest wydane po polsku, jest dość duża. Czy Bloodshot 1-4 oraz USA to są sensowne historie, które nie są wyrwane z kontekstu? I czy mają zakończenia gdzie główne wątki są pozamykane?

Tak naprawdę to Bloodshot Odrodzenie. Wcześniejsza seria nosi tytuł Bloodshot i jedyne co z niej musisz wiedzieć to, że Bloodshot stracił nanity, które czyniły z niego zabójczą maszynę do zabijania i go uzdrawiały. To jest punkt wyjściowy do wydanego przez Kboom Bloodshot Odrodzenie 1-4 oraz Bloodshot USA, które domyka wątki z runu Lemire'a (tak naprawdę ta mini seria to taki piąty tom Odrodzenia).

[nicolascage]

Przymierzam się do czegoś Lemire'a. Myślę nad Sweet Toothem i Black Hammer. Od czego lepiej zacząć?

[kubisz]

Choćby na raz
Czytałem na razie tylko tę drugą serię (zachęcony wieloma pozytywnymi ocenami), a pierwsza cały czas na liście "chcę" (również jest bardzo chwalona). Tak więc ode mnie skromne zapewnienie, że cokolwiek wybierzesz i przeczytasz, to nie będzie to stracony czas.

[nicolascage]

Pewnie skończy się na zakupie obu, ale po niedawnych szaleństwach muszę spasować z zakupami

[Death]

Przymierzam się do czegoś Lemire'a. Myślę nad Sweet Toothem i Black Hammer. Od czego lepiej zacząć?

Obie serie świetne. Ale może lepiej na początek tego Łasucha. Egmont wydał 3 zgrabne integrale. Masz całość i już. A z Czarnym Młotem za bardzo twórcy kombinują. Jakieś dodatkowe historie, crossover z Ligą Sprawiedliwości... Niby główna seria, która ma początek i koniec zawiera się w 4 albumach, ale jednak są te poboczne, które czasem ubogacają główny wątek.
Zawsze ceniłem Lemire za to, że potrafi napisać świetną zamkniętą historię, a niestety w przypadku jednej z moich ulubionych jego historii za bardzo kombinuje.

[nicolascage]

Też preferuję zamknięte historie, nawet ciut dłuższe. Może rzeczywiście skuszę się na Sweet Tootha w pierwszej kolejności

[michał81]

Ja tylko przypomnę, że Sweet Tooth dostał kontynuację w zeszłym roku.

[Gazza]

Jeśli lubisz klimaty postapo to nie pożałujesz. Kapitalny dramat obyczajowy!
Wydane przez Egmont 3 opasłe tomy to zamknięta historia.
Wspomniana przez michała81 kontynuacja to odrębna historia.

[nicolascage]

Lubię, dobrym dramatem też nie wzgardzę Co prawda czytam raczej w oryginale, ale to nie problem - coś tam sobie ogarnę
No i tak to bywa z dobrze sprzedającymi się historiami, że jakoś pojawiają się kontynuacje

[Global]

Jeff Lemire i jego komiksy oraz seriale

[kubisz]

Od dawna przymierzałem się do kupna "Łasucha", już kilka razy odkładałem na później. Ale jak tylko obejrzałem ten zwiastun, to kupiłem od razu. I nie żeby mi tenże zwiastun jakoś specjalnie się spodobał, bo jak pisałem dziś w innym wątku - szkoda, że Netflix... No ale serial pewnie obejrzę, a wcześniej wypada zapoznać się wreszcie z komiksem. A z kolei sam Lemire wyjątkowo mi podchodzi - "Czarny Młot", "Twardziel" i "Opowieści z Hrabstwa Essex" bardzo wysoko stoją w moim rankingu.

[burberry]

Przeczytałem mój pierwszy komiks Lemire'a - hrabstwo Essex. Nie czytałem nic o tym tytule wcześniej, żeby nie psuć sobie lektury.

Pierwsze wrażenie dotyczące rysunków - ciemna, gruba, cz-b kreska, przypominała mi trochę Peteersona, tyle, że tutaj była bardziej "brudna". Po skończeniu księgi pierwszej odczułem lekki zawód, chociaż sama historia była dobrze poprowadzona (sam motyw przyjaźni dorosłego z dzieckiem nie budzi we mnie większych emocji), ale kiedy losy bohaterów zaczęły się przeplatać, to przyznałem przed samym sobą, że to ma sens i nie jest tylko pretekstowe. Druga historia wyrywa z butów, świetna obyczajówka, dawno nie czytałem czegoś z takim ładunkiem emocjonalnym (nie licząc po części Nenufarów). Lubię fabuły złożone z klocków, które układają się w skomplikowaną mozaikę. Świetny komiks po prostu. Styl rysunków to nie jest mój faworyt, aczkolwiek koncepcje kompozycji kadrów, krajobrazów, prowadzenie akcji w komiksie ostatecznie bardzo mi odpowiadało. Wydanie jak najbardziej OK.

Dałem 9/10 za całość, ponieważ ogólem jest to piękna historia, piękny komiks, bardzo klimatyczne rysunki; dodatkowo, niejako obok fabuły, można zaczerpnąć nieco wiedzy na temat Kanadyjczyków. Lemire poruszył tak wiele tematów z życia człowieka: samotność, urbanizacja, starość, rodzina i rodzinne relacje, sieroty, konflikty, zdrada - robiąc to w sposób tak subtelny i nienarzucający się, że śmiało mogę powiedzieć: "Opowiesci z hrabstwa Essex" to jeden z lepszych homiksów, jaki przeczytałem.

[kubisz]

Miałem właściwie identyczne przemyślenia po tym komiksie, jak Ty. A potem przeczytałem "Łasucha" i ogrom emocji był nieporównywalnie większy. Więc nie wahaj się przed sięgnięciem po inne dzieła Lemire'a. Polecam również "Twardziela" i "Czarny Młot" - to też już czytałem i póki co autor mnie nie zawodzi: co podejście, to hit Teraz poluję na "Podwodnego spawacza".