Pokaż wiadomości
Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.
Tego się nie da ocenić bo nie wiemy co rysowałby i jaki miałby wpływ Rosiński gdyby został w Polsce. Miałem raczej na myśli to, że gdyby Polch, Wróblewski, Christa, Baranowski czy Chmielewski gremialnie poszli w jego ślady to mielibyśmy w latach osiemdziesiątych komiksową pustynię.Przecież mieliśmy w latach osiemdziesiątych komiksową pustynię.
Wszystko się da. Już wielu fanów przestaje śledzić losy nietoperza zarowbo przez nierowny run Kinga, jak i fakt ze Batman przestal byc detektywem, za to zrobili z niego Jamesa Bonda walczacego w pojedynkę z całym universum. Batman już nie walczy ze zwyklymi przestepcami czy nawet swoimi arcy łotrami - teraz walczy z Darkseidami itp. Psuja ta postac i zajezdzają ja na amen. Tak samo jest z Batmanem who Laughs. Fajny koncept ale teraz beda nam go wciskac do gardel az sie wszyscy zadławiąBo teraz scenariusze kończą się na konceptach. Koncept + reklama a w środku wydmuszka. Ile razy można się nabierać?
Spokojnie Komiksomaniak nie ma monopolu na bycie wyrocznią. Batman sobie poradzi bez obaw :-)W jednym tytule jako kwartalnik.
Jestem po 4 zeszytach wczoraj wydanego Supka i ja cię! Jakie te komiksy z przełomu 80-90 były dobre. Nie chodzi o sentyment. To się po prostu jakoś układa w całość, współgra ze sobą. Jest harmonijne. Plus rysunki. Zupełnie inaczej teraz tworzy się fabułę Superhero. Ciekaw jestem, jak fani w USA odbierają przejście ze współczesnych Superhero na te starsze, czy odnajdują się w ich lekturze, bo w PL chyba za dużo takich osób nie ma - a może są? Nie mówię o starych bykach pamiętających tamte czasy, tylko o nowych czytelnikach zaczynających od współczesnej oferty.Dan DiDio po raz kolejny podkreślił, że jest zaniepokojony sytuacją, kiedy ludzie z tęsknoty i nostalgii sięgają po przedruki starszych komiksów, a nie inwestują w nowe historie wydawane przez DC. Nie podoba mu się również, jak niektóre czynniki, w tym, warianty okładkowe, wpływają sztucznie na sprzedaż. Kierunek ten nie prowadzi do rozwoju rynku komiksowego i jego uzdrowienia, tylko wręcz przeciwnie.
W weekend przeczytałem Thorgala od Strażniczki Kluczy do Klatki i muszę przyznać, że nieco odczarowałem sobie ten cykl po tym, jak 18 lat temu odebrałem go bardzo negatywnie. Był to chyba taki okres, że po Wilczycy, którą uznawałem za naturalne i najlepsze zamknięcie Thorgala, każdy następny tytuł odbierałem jako wtórny. Poprzednia lektura była więc chyba podszyta sporym dystansem już na wstępie.W ciągu tygodnia po kilkunastu latach przerwy odświeżyłem sobie tomy 1-19. Wilczyca też była dla mnie zamknięciem pewnego etapu Thorgala, ponieważ był to ostatni otrzymany tom z Orbity. Potem, gdy Egmont wydał Piętno wygnańców zacząłem uzupełniać tomy 17-23.
Nie jest źle. Dalej mamy wtórności, eksploatację zamkniętych wcześniej postaci i wątków - co dalej oceniam jako słabość tego cyklu - jak również trochę braku logiki. Ale całość jest akceptowalna, a epizody Niewidzialna Forteca, Piętno Wygnańców i Klatka doskakują w mojej opinii do poziomu tych z zakresu 1-16.Najlepiej zapamiętałem z dawnych czasów Łuczników i Wilczycę. Dziś wciąż odbieram Łuczników jako majstersztyk graficzno-fabularny. Van Hamme tworzy nowe świetne postacie, co chwila konfrontuje ich w innym układzie, zaskakuje a Thorgal okazuje się tutaj najbardziej charakterologicznie wiarygodny i pełnowymiarowy. Rosiński łączy realizm kreski z prostym eksperymentowaniem, które jednak perfekcyjnie oddaje napięcie w kolejnych scenach.
Strażniczka Kluczy i Słoneczny miecz wydają mi się nieco gorsze od strony graficznej. Szczególnie w tym pierwszym widać jakąś niechlujność w proporcjach postaci czy ich rysach. Potem poziom graficznie podnosi się. Jestem ciekaw, czy inni też tak odbierają te albumy czy to tylko kwestia mojej percepcji.
Wydania egmontowskie w miękkiej okładce zestarzały się nieco. Tył okładki pożółkł w niektórych albumach, mimo trzymania ich 18 lat bez wyjmowania z szafy. Fajnie jakby Egmont wznowił to wszystko w przystępnych cenowo integralach, tak jak Pan Tomasz Kołodziejczak nie wykluczył tego w kilkuletniej perspektywie na jednym z tegorocznych konwentów.Moje Egmonty zachowały się w stanie idealnym. Chciałbym natomiast wymienić swoje zdezelowane Orbity na Egmonty i okazuje się, że twarde oprawy chodzą taniej od miękkich.
Czyli dwóch kolesi kompletnie nie znających się na specyfice komiksowego rynku amerykańskiego bajdurzy sobie o tym, jak mają prowadzić biznes dwie korporacje.Tylko w Twoim przekonaniu sprzedaż komiksów DC i Marvela ma się świetnie tylko dlatego, że wydawnictwa nadal istnieją:
Coś wymyślą, od kilkudziesięciu lat sobie radząKrótkowzroczne zarządzanie powoduje, że mimo posiadania postaci wartych miliony dolarów komiksy Marvel i DC co i rusz balansują na granicy plajty. Marvel już raz padł i musiał być reanimowany przez kogoś innego a TM-Semic jak umarł tak już nie zmartwychwstał. Nie jestem więc takim optymistą. Kryzysy fabularne mogą się w końcu okazać również kryzysem finansowym, a postacie przejmie ktoś inny, ale będzie je kontynuował już w mocno zmienionej i okrojonej formie.
Wśród kanonicznych historii (idąc choćby za https://dc.fandom.com/wiki/Batman_Recommended_Reading) z Mrocznym Rycerzem tj.:Niezasłużony brak Zabójczego żartu i Azylu Arkham jest tutaj dosyć istotny a Trybunał Sów mocno przeceniony, więc ja bym tę listę nieco zmodyfikował. I wtedy wychodzi mi tak na 9 tytułów:
1. Rok pierwszy
2. Świt Mrocznego Księżyca
3. Człowiek który się śmieje
4. Długie Halloween
5. Mroczne Zwycięstwo
6. Trybunał Sów
7. Hush
8. Powrót Mrocznego Rycerza
większość (niemal wszystkie) z nich należy do ongoing i są to bardzo dobre pozycje.
I nie wiem po co taka zaczepka, nie lubisz superhero? Nie lubisz kryzysów?Nie o to chodzi. DC jak i Marvel mają pewien model biznesowy i mi w podobnych przypadkach ten model biznesowy przysłania sam komiks. Wciąż są jednak czytelnicy, którzy widzą to zupełnie inaczej, tzn. jako ważne wydarzenie, które trzeba znać. Kryzysy się sprzedawały, ale ich obecne zagęszczenie sprawi, że spowszednieją i ich sprzedaż spadnie. Co będzie po kryzysach?
Jak już tak się wymądrzasz to może poznaj faktyod powstania bohaterów DC do COIE (1985/6) ok. 40 latW DC było, od 1986, 5 kryzysów, czyli średnio co 7 lat. (nie liczę Zero Hour, które nie do końca jest Kryzysem):
Crisis on Infinite Earths
Infinite Crisis
Final Crisis
Flashpoint + Convergence
Dark Nights: Metal
Mam podobnie, Ligi Niezwykłych Dżentelmenów do tej pory nie rozumiem (bo nie wyłapuję większości nawiązań) i nie potrafię przez to docenić. Sandman oczarował mnie światem i klimatem, więc doczytałem sobie dużo rzeczy i uwielbiam.Tylko te nawiązania to zupełnie inna para kaloszy. To zgrabna trawestacja elementów sztuki i kultury popularnej a nie czysto nachalny marketing by sprzedać gnioty.
