Pokaż wiadomości
Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.
) Wiele komiksów "podziemnych" ma styl artystyczny mocno uproszczony i średnio mi podchodzący, Postapoland jednak świetnie balansuje złożoność kreski z własnym oryginalnym stylem. Osobiście radziłbym przeczytać je wszystkie trzy bez większych odstępów czasowych, sumarycznie nie są na tyle długie żeby nastąpiło zmęczenie materiału.. 
Co do frankonów ogólnie, nie wiem dokładnie z czego to wynika, czy to taki manieryzm francusko-belgijskiego komiksu, ale trochę to dla mnie sztywne że w komiksie mogą być gołe cycki, krew itd, ale żeby jakieś przekleństwa dodając naturalizmu dialogom padły, o, to to już nie! No i dość często mam wrażenie w frankonach, przynajmniej tych sci-fi/fantasy, mamy pomysł na ambitny, ciekawy świat w którym zostaje osadzona akcja, ale poza jego ogólnikowym zarysowaniem na początku to im dalej w las tym bardziej potencjał jest marnowany. Jakby autor często szybko wypruwał się z inspiracji i pisał na zasadzie "byle to dowieźć do końca", albo zapominał że pisze komiks zamiast książki, a najlepiej całej serii książek i jednak musi się zmieścić w około X mumerach. Z drugiej strony frankony to często świetny, klimatyczny art. Ale ten temat już był i chyba autor nie zgadzał się na nowe wydanie.To trzeba go namierzyć i... iść się z nim napić (jeśli nie abstynent
). Mogę nawet studio_lain bilety postawić Wiadomo, pomarzyć można, ale gdyby Lain udało się jako jedynemu wydać w ostatniej dekadzie Maxxia to byłoby coś
Ku...wa, ja to was ludzie naprawdę nie rozumiem, przecież wszyscy tutaj chyba wiedzieliśmy czym są te komiksy Lain USA, wszyscy poniekąd kojarzą jak wyglądały lata 90' w komiksie amerykańskim. Nawet coś tam musneliśmy z tego okresu w TM-Semicu i Madragorze. Przecież te komiksy miały wręcz pretekstową fabułę ocierającą się o każdą możliwą kliszę i utarte schematy. W zasadzie jeśli chodzi o Image z tamtego okresu to ludzie kupowali je tylko po to żeby podziwiać rysunki ich autorów. Czego wyście się spodziewali?100% zgody, znalazłyby się co prawda wyjątki w stylu Storm Watch Ellisa albo The Maxx Sama Kietha, ale można powiedzieć że to wyjątki potwierdzające regułę
Po przeczytaniu całości skłaniam się do pozostawienia w kolekcjiJa jestem fanbojem Doom Patrola Morrisona, ale też przyznam że tom drugi trochę odstaje poziomem od dwóch pozostałych. W zasadzie poziom zaniża tylko historia z tą wojną husycką obcych, która wciąż jest jak dla mnie dobra, ale to takie 7/10. Pierwsza historia, czyli o tajnym projekcie rządowym Ant Farm mi się bardzo spodobała, Danny The Steet i Flex Mentallo wymiatają. Trzecia historia czyli powrót Brotherhood of Dada, noo, cierpi na to że mamy sporo wprowadzania jego nowych członków, po czym brakło czasu/miejsca na faktyczne akcje z ich udziałem, więc trochę zmarnowany potencjał. Ale sam wątek Mr Nobody genialny, no i fajnie że dla odmiany rząd potrafi sam coś zdziałać bez superbohaterówNaprawdę przyjemnie się czytało te odloty Morrisona, to było coś intrygującego i tak bardzo innego od standardowej superbohaterszczyzny. Do tego 3 tom genialnie graficznie jak dla mnie wyglądał, te jazdy przy użyciu rowera przez Pana Nikt czy cały numer o szalonej Jenny. Ale nie stawiałbym 3 tomu powyżej 1, jak dla mnie mają dość równy między sobą poziom, za to niestety, tak jak mówisz, 2 mocno od nich odbiega.
Fajnie, że nie wydałeś. Szkoda wolnych slotów. Nie wiem czemu mają służyć erotyczne komiksy?Nie jestem ich docelowym targetem, ale jak dla mnie to niech każda nisza coś dostanie. W końcu jak rzecze moje ulubione przysłowie "każdy ch** ma swój strój"
No i nie wydany u nas komiks Sex Criminals ma całkiem dobre opinie, w tym za fabułę, co prawda na ile jest faktycznie erotyczny to jeszcze nie wiem, ale zdziwiłbym się gdyby nie był biorąc pod uwagę tytuł i opis fabuły No i są też typowo pornograficzne komiksy, zazwyczaj w różnych specyficznych fetyszach, no ale to już po prostu papierowy (w zasadzie głównie cyfrowy, bo fizycznie to najwyżej niektóre mangi wychodzą) odpowiednik pornoli
Mają rozmach i ambicje ci twórcy... Normalnie tworzą chronologię świata z dosłownie pięciu albo więcej stron na raz... Patrząc po opiniach z https://m.bedetheque.com/serie-2324-BD-Donjon-Zenith.html (na dole sekcja "Dans le même univers :") z jakością raz lepszą a raz gorszą.
No ale to też spora cegła z USA była
Jeśli miałbym ją podsumować, to męcząca, irytująca ale ostatecznie satysfakcjonująca lektura, dość oryginalna w dodatku. Mam lekkie zaburzenia skupienia, może i nawet adhd, ale mniejsza z tym, w związku z nimi w wielu miejscach ta lektura była absolutną męczarnią, bo wątki zaczynały się rozkręcać albo pojawiały się nowe interesujące, człowiek się wciągał w lekturę, czuł ten niepokojący klimat i nagle... JEB, niz gruchy ni z pietruchy narracja przełącza się na wypociny Johnyego o jego seksualnych podbojach w barach, przechodzące potem w narzekanie na egzystencjalną pustkę. A dodam że jestem aseksualną osobą, więc o ile ogólnie nie jestem wrogiem erotyki w kulturze, tak te dygresje tego pacana Johnyego tym bardziej wywoływały u mnie przewracanie oczami. Można stwierdzić że jestem idealną osobą do odczuwania frustracji podczas lektury Domu z Liści, ale ostatecznie byłem z niej zadowolony, może taki trochę syndrom sztokholmski i oszukiwanie samego siebie, że skoro poświęciłem (przy moim wolnym tempie czytania) tyle czasu i frustracji na dokończenie Domu z Liści, to słabo gdyby się nie podobał, ale jednak nie, miejscami jak i po zakończeniu lektury odczuwałem prawdziwą satysfakcję czy też emocje typu smutek, wzruszenie, zafascynowanie. A to granie na cierpliwości czytelnika było, przynajmniej częściowo, celową zagrywką autora, odbiorca MIAŁ mieć np. ochotę dać w mordę Johnyemu za jego interrupcje, bądź staremu prykowi Zampano za obsesyjne, będące przerostem formy nad treścią rozwlekanie się na tematy wszelakie, pedantycznie odwołujące się do multumu źródeł.
