Zbieractwo gier

[nori]

Antari, da się, choć nie ma reguły i choćby parę dni temu coś licytowałem, i dokładnie tak jak napisałeś, poszło za więcej, niż obok aukcja na kup teraz. Ogólnie, potrzeba cierpliwości i jak Ci się nie spieszy, to zawsze coś się trafi. Czasem lepiej, czasem gorzej. Czasem warto ryzykować na marnie opisanych aukcjach, budzą często mniejsze zaufanie, a po dopytaniu sprzedawcy, okazuje się, że wszystko kończy się na super stanie i niezłej cenie. Choć to oczywiście i tak ryzyko. Ogólnie, zasada jak przy komiksach: czasem stan "dobry" u jednego sprzedawcy jest o wiele lepszy niż "bardzo dobry" u innego. Kwestia subiektywna.

Komentarza nie wystawisz, gdyż aukcje nie doszły do skutku, natomiast poprosiłem sprzedawców o zdjęcia uszkodzonych egzemplarzy, i zaproponowałem, że jak to dotyczy to pudełka, to i tak odkupię, napisałem, że mam takowe na wymianę. Taki to jestem pomocny. Brak jednak póki co odpowiedzi.

[nori]

Informacje w necie nie są jasne, nawet na aukcjach, może ktoś z Was grał w poniższe tytuły na PS4 i może potwierdzić, czy niniejsze wydania posiadają polską wersję językową?

- Just Cause 3 Złota Edycja (czyli ze wszystkimi dodatkami, jest wydanie z polską okładką, niby jest wersją PL, ale podobno coś było nie halo z tym)

- Saints Row 4: Re-Elected (czyli z DLC i dodatkiem Gat Out Of Hell, także jest edycja z polska okładką).

[Szekak]

Jak wygląda moje podejście do zbierania gier? A no tak.



 

[Kandor]

Nikt na PS2 gierek już nie zbiera poza mną? :-) I dziwić się, że kolega z pracy (też swego rodzaju nerd) nazywa mnie od czasu do czasu "@#$$-m hipsterm". Swoją drogą szukam gry "Johnny Bravo" na PS2 (oczywiście w wersji PAL) w sensownym stanie, a na Allegro szukam jej od dwóch lat i jej nie wypatrzyłem (poza wersją na DSa). A, nie pogardziłbym także gierką "Darwin" (należy do niechlubnych tytułów, które kiedyś upolowałem do swojej kolekcji a potem sprzedałem będąc w finansowej potrzebie i teraz żałuję...) :-)

[Leyek]

Nikt na PS2 gierek już nie zbiera poza mną? :-)

Parę lat temu trochę gierek kupiłem na Allegro i samą PS2 też. Nigdy jej nie miałem, tylko u kumpla pogrywałem, tak samo jak i na PSX. Poza tym wpadły też wtedy GameCube, N64, MegaDrive, Snes i pewnie coś jeszcze). Ale potem pojawiły się dzieciaki i sprzęt i płytki/kartridże poszły pod łóżko i na regał. Ale sądzę, że niedługo odkurzę już z młodymi temat TV CRT już czeka w ich pokoju, ostatnio trochę Nintendo64 się bawiliśmy i testowaliśmy posiadane gry, przyjdzie i czas Plejki.

[Guru_Komiksu]

Dla mnie pudełka to melodia przeszłości i tylko zabieranie miejsca na półkach, które z racji kluczy pod danego klienta traci jakikolwiek sens. Nie wyobrażam sobie, aby mieć wersje pudełkowe ponad 1000 produkcji, które zakupiłem. Aczkolwiek jeśli ktoś ma takie hobby to nie nazwałbym tego jakimś dziwactwem. No, chyba, że wygląda to tak :

[Szekak]

Czy traci sens? Pierwsze wydania komiksow w jtorych pojawil sie Batman czy Superman chodza za wielkie kwoty, a nie sluza przeciez do czytania i nikt ich nie czyta, wiec teoretycznie tez powinno to tracic sens... a jednak nie traci.

[Guru_Komiksu]

Niby tak, ale w przypadku gier, one nie osiągają już takich zawrotnych sum jak komiksy. Jeśli ktoś traktuje takie kolekcjonerstwo jako inwestycję to ok. Jeśli jednak, by tylko mieć czy zagrać w tak niszowy tytuł (do którego trzeba tez mieć odpowiedni sprzęt, aby odpalić grę lub ewentualnie oprogramowanie - DosBoxy i inne podobne, nie zawsze sobie poradzą) to już nie bardzo. Tak jak z perspektywy teraźniejszości - gry jako produktu do grania i przystępności/wygody pudełka tracą już sens.

[Szekak]

Komiksy jako produkt do czytania i przystepnosci/wygody w formie tradycyjnej tez traca sens dla wielu. To jest to samo.

[Michael_Korvac]

Geekowskie eony lat temu, gdy przechodziłem przez okres młodzieńczego buntu i ,,krystalizacji" moich zainteresowań, pasji, hobby - a było to na przełomie VI klasy szkoły podstawowej i wejścia w etap gimnazjalny - zwyczajem moim było zbieranie gazet / czasopism: "CD-Action", czemu towarzyszyło kolekcjonowanie gier, które z takową gazetą były dodawane - w formie skromnego opakowania CD, a czasami bywało to papierowe pudełko na płyty. W "CD-Action" uwielbiałem profesjonalne, zajmujące się wąską dziedziną popkultury, ale jednocześnie szerokie podejście redaktorów i publicystów czasopisma do tematyki gier video. Ich artykuły o grach; te pisane drobną czcionką, luźne, z fanowskim serduchem recenzje gier, niczym porządny felieton! A działy o nowinkach technologicznych, czy słynna "Kaszanka Zone"? Nic tylko peany na cześć "CD-Action" pisać! Ha! Kiedyś, co wstyd przyznać, sam pozwoliłem rodzicom, dawno dawno temu wyrzucić multum numerów czasopisma z kartonów w piwnicy. Jedynie mogę teraz żałować tej podłej decyzji; przynajmniej kilka egzemplarzy chciałem zostawić dla siebie; może coś jeszcze na OLXie lub Allegro kupię z "CD-Action"; czas pokaże.

Kolekcjonowanie czegoś, co wiąże się z zajmującymi całych nas, pasjami, to nic innego jak tylko przedłużenie tych pasji, jak utwierdzenie nas samych w tym, co to dla nas znaczy. Kolekcjonowanie jest nostalgiczne. Sądzę, że zakorzenia się w indywidualnym podejściu do kultury; również oznacza wyrażenie szacunku do kultury, czy danej jej części, której ,,kolekcjonowanie" dotyczy. I nie mam nic przeciwko jeżeli ,,zbieractwo" lub ,,chomikowanie" gier video, figurek, komiksów, kubków etc., jak niektórzy to uważają nie wchodzi za bardzo w sferę intymną życia rodzinnego kolekcjonującego; jeśli ta pasja nie wchodzi w sferę pracy, relacji z najbliższymi, przyjaciółmi; jeśli - mówiąc najprościej - jest to kontrolowane, a my mamy świadomość co robimy. Bo przecież wystarczy zachować umiar; nadmiar czegokolwiek może zabić. 

[komiksowe_warianty]

Na szczęście wyleczyłem się już ze zbierania premierowych wydań gier. Mam tego naprawdę sporo, kilka rzadkich kolekcjonerek, jakieś polskie i zagraniczne wydania tych samych gier. Niemniej nadal japa mi się cieszy, kiedy widzę takie cuda, jak wrzucił Szekak. Od razu wraca zajawka, ale muszę nad sobą panować. Pamiętam, jak chorowałem na bigboxy, szukałem premierowego wydania Fable (teraz to żadna gratka, ale i tak mam dobre wspomnienia związane z tym), czy zakupiłem obie limitowane edycje Bioshocka 2 za bezcen, i to w folii Potem premierowa wersja GTA 3 z UK, EK Fallouta 3, premierowe wydanie Jedi Outcast 2 czy NFS Underground 2 Black Edition bodajże. Piękne czasy Teraz patrzę na to wszystko, kiedy odwiedzam rodziców i serduszko raduje się, że to mam.
Mam tylko jedno marzenie, na które szkoda mi pieniędzy Premierowe wydanie Hype The Time Quest (piękna gra, uwielbiam ją) oraz No One Lives Forever oraz No One Lives Forever 2.
Kurde, no chyba zrobię zdjęcia tego co mam i się kiedyś tu pochwalę

[Szekak]

Mówisz o tym?




I o tym?



Nawet soundtrack jest.



Aż sobie posłucham.




Hype The Time Quest tez mam chyba gdzies skitrana o ile nie wywalilem.

[komiksowe_warianty]

Dokładnie o tym No one marzy mi się wersji big box, ale jestem pewien, że nie wydam tyle, po ile teraz to chodzi.

[Szekak]

Jestes pewien, ze No one wyszedl w wersji Big Box? Chodzi oczywiscie o polskoe wydanie. Dwojka byla w big boxie, jedynka tylko DVD box chyba, bo inny wydawca, dwojke Play It wydawal.

[komiksowe_warianty]

Chodzi mi o wydanie Game of the Year Edition i nie była to chyba wersja polska. Możliwe też, że nie jest to wersja premierowa, a jakieś późniejsze cudo, ale naprawdę już tego nie pamiętam. Jeżeli coś mylę, to przepraszam

Edit.
Już znalazłem, że GOTY wyszła rok później (2001), więc pierwotnym wydaniem jest dvd box, który posiadasz.