Jugurtha (seria)
Scenariusz: Jean-Luc Vernal
Rysunki: Hermann Huppen (tomy 1-2), Franz Drappier (tomy 3-15)
Gatunek i konwencja
„Jugurtha” to klasyczna franko-belgijska seria historyczno-przygodowa, pierwotnie drukowana od 1967 r. w tygodniku „Tintin” . Osadzona w realiach II w. p.n.e., łączy dramat epicki z elementami płaszcza i szpady, ale zrywa z dydaktycznym kostiumem na rzecz dynamicznej, filmowo kadrowanej akcji. Estetycznie i narracyjnie lokuje się obok cyklu „Alix”, lecz jest bardziej brutalna i polityczna.
Scenariusz i narracja
Jean-Luc Vernal, podpisujący się pseudonimem Laymilie, adaptuje historyczne źródła (m.in. „Bellum Iugurthinum” Sallustiusza) w duchu romantycznej rekonstrukcji. Jego scenariusz balansuje między faktografią a mitem, wykorzystując konflikt jednostki z imperialnym Rzymem jako metaforę walki o wolność . Struktura serii jest modułowa: każdy album stanowi osobną przygodę, a jednocześnie popycha w przód wątek przewodni. Vernal umiejętnie przeplata ekspozycję historyczną z żywym dialogiem; tempo jest szybkie, lecz nienachalnie spowalnia w scenach politycznych intryg i filozoficznych dygresji.
Rysunki i kompozycja wizualna
W dwóch pierwszych tomach Hermann operuje drobiazgowym rysunkiem konturowym i gęstym szrafem, budując surową, quasi-reportażową atmosferę. Po jego odejściu estetyczny ciężar przejął Franz: rozluźnił układ plansz, powiększył kadry i dodał ekspresyjnego światłocienia, dzięki czemu obrazy nabrały kinetycznej lekkości . Barwy (Gabrielle Horvath, Alain Sirvent) ewoluują od stonowanej, „akwarelowej” palety do bardziej kontrastowych, pustynnych oranżów, co podkreśla zmieniające się geografie opowieści. Wspólnym mianownikiem obu wersji pozostaje dbałość o detale militariów i architektury, która pełni równorzędną rolę z akcją.
Przekaz i tematyka
Seria podejmuje motywy antyimperializmu, korupcji elit i prawa do samostanowienia. Vernal przeciwstawia afrykański, plemienny kodeks honorowy cynizmowi rzymskiej realpolitik, tworząc dyskurs o kolizji kultur i niesprawiedliwości kolonialnej. Jednocześnie kładzie nacisk na ambiwalencję władzy: heroizm tytułowego bohatera podszyty jest egoizmem, a „cywilizacyjna misja” Rzymu odsłania przemocowe fundamenty.
Dla kogo jest ten komiks?
Dla czytelników ceniących klasyczne franco-belgijskie rzemiosło, rozbudowane epopeje historyczne oraz realistyczną, dynamiczną kreskę. Sprawdzi się zarówno jako uzupełnienie lektur o starożytnym Rzymie, jak i jako czysta, awanturnicza rozrywka dla fanów „Alix”, „Mureny” czy „Thorgala”.
Ciekawostki i kontekst
* Vernal pisał scenariusz pod pseudonimem Laymilie; nazwisko to widnieje w metryce pierwszego albumu .
* Hermann odszedł po dwóch tomach, by rozwijać western „Comanche”; stery przejął jego przyjaciel Franz, któremu początkowo ciążyło porównanie z mistrzem .
* Od 2017 r. Finix Comics publikuje w Niemczech integralne wydania obejmujące cały cykl wraz z bogatym aparatem krytycznym .
Podobne komiksy
* Alix – Jacques Martin
* Murena – Jean Dufaux & Philippe Delaby
* Les Tours de Bois-Maury – Hermann Huppen
