Jakie komiksy właśnie czytacie?

[perek82]

Wczorajszy wypad do biblioteki zaskutkował takim zestawem:
Olimpo Tropical, Ocean miłości, Labirynt (wszystko Mandioca), Mazebook i Strefa Gazy - przypisy.
Jestem zapisany w kolejce do Życie wesołe smutnego psa i jeśli wierzyć aplikacji, to jestem drugi.

[Tomczi]

Skończyłem Promienie Xi od Zavki i muszę przyznać że bardzo fajny, polski komiks sci-fi/psychologiczny, podgatunek: banioryjce. Specyficzny,  uproszczony styl artystyczny wymagał przyzwyczajenia na początku, ale całościowo klimatycznie pasował do fabuły i świata i przypadł mi do gustu. Jeśli o historie chodzi, to jeden z tych komiksów który zostawia trochę pytań bez odpowiedzi, sprawia że czytelnik może poczuć się lekko głupi że nie do końca kuma co się właśnie wydarzyło i ogólnie utrzymuje się w atmosferze tajemnicy, czyli moje ulubione klimaty  . Trochę się zawiodłem na tym, że nie dowiedziałem się więcej o przedstawionym świecie, np. czym są te anomalie po katakliźmie, albo co powodują mutacje poza zmianami wizualnymi. Autorka raczej postawiła na użycie niezwykłego świata jako tła/uzasadnienia dla historii będącej psychologicznym dramatem, no ale komiks to komiks, w porównaniu z książką autor musi się bardziej streszczać, więc jestem to w stanie trochę wybaczyć 

[wilk]

A tak na marginesie się zapytam - JAKIE KOMIKSY WŁAŚNIE CZYTACIE ?

Skoro tak dopytujesz to odpowiem że Erniego Pike'a. Jestem gdzieś w połowie i to jest najlepszy komiks z rysunkami Hugo Pratta jaki czytałem, z tym że trzeba mieć na uwadze, że moja ocena scenariuszy Corto Maltese nie jest tak wysoka jak w powszechnej opinii. Oesterheld tutaj w każdej historii trochę delikatnie gra emocjami czytelnika, trochę daje jakiś moralny dylemat. To wszystko jest nienachalne, lekkie i wchodzi zaskakująco łatwo zważywszy, że pierwsze nowele są z 1957 r. Widać, że Pratt w Corto Maltese scenariuszowo wzorował się na Oesterheldzie w sposobie narracji. Za to rysunkowo Pratt jest jednak nieco lepszy w Corto Maltese. Zabawnie na przykład wyglądają drugowojenne czołgi niemieckie w jednej z historii, jak jakieś podrasowane powojenne Pattony amerykańskie

[nocny]

CONTRAPASO

Fabularnie to pewnie kryminał jakich wiele, z motywami, których nie do końca się rozumie nie znając historii Hiszpanii, ale nic to, ten komiks mógłby być i o niczym, mógłby nie mieć dialogów, ten komiks się ogląda tak, że siedzę nad nim od początku stycznia i jeszcze nie skończyłem. Każdy jeden rysunek na każdej jednej stronie nie chce puścić bym czytał dalej. Wiadomo, kreska to kwestia upodobań, dla mnie wizualka 10/10.

[kosmoski]

Też czytam Erniego, będzie już drugi miesiąc. Ciężko czyta się to w większej ilości, bo zdarzają się ściany tekstu. I od czasu do czasu trafiają się poza naprawdę dobrymi historiami też takie bardzo... hmm... naiwne.
Nie jest to komiks zły, co to to nie, ale mi wchodzi dość topornie.

[donT]

Zobaczy Paryz nie wzbudzil specjalnie duzego ruchu na forum, a wlasciwie przeszedl bokiem. Szkoda bo to przyjemna lektura, pozostajaca w duchu Mrocznych Miast i idealnie komponujaca sie z idea aglomeracji jako glownego bohatera. Szczerze mowiac troche nie rozumiem decyzji autorow, aby nie wlaczyc jej do glownego cyklu, bo moim zdaniem pasuje tam o wiele bardziej niz chocby wydany niedawno Nemo. Tak czy inaczej, Zobaczyc Paryz nie jest wiekopomnym dzielem, ale jako fan MM bawilem sie przy nim wybornie. Ma pewne niedociagniecia fabularne i kilka mniejszych czy wiekszych nielogicznosci, ale nic razacego, czy powodujacego zgrzytanie zebami. Przymykajac na nie oko dostajamy bardzo solidna i przepieknie zilustrowana opowiesc o poszukiwaniu wlasnego miejsca na swiecie, w jakze typowym dla MM onirycznym, tajemniczym klimacie. W moim wlasnym rankingu tytulow od tego duetu, plasuje sie dosc wysoko i bez watpienia jest jednym z najladniejszych komiksow w ogole. Schuiten zawsze byl niesamowity jezeli chodzi o architekture i tym razem udowadnia to po raz kolejny. Wszystkie jakze charakterystyczne Paryzowi budynki uchwycono z taka pieczolowitoscia, ze niejednokrotnie zapieraja dech w piersi. Rysunki sa najezone detalami, kadrowanie jak zawsze - bardzo pomyslowe, a subtelna kolorystyka dopina wszystko na ostatni guziczek. Pomimo, ze lekture mam za soba, praktycznie codziennie do komiksu zagladam i wciaz  podziwiam rysowniczy kunszt. Podsumowujac ten krotki wpis, fani Mrocznych Miast zawiedzenie nie beda i namawiac ich do zakupu raczej nie trzeba. Schuiten i Peeters przyzwyczaili czytelnika do pewnego poziomu, ponizej ktorego raczej nie schodza. Nie inaczej jest tym razem i bez watpienia jest to tytul wart uwagi.

Edit: literowka