Najlepsze frankofony

[79ers]

Yans/Rork/Pelissa/ThorgalVasco/Asterix

Yans - czytałem całość, ale podchodzą jedynie tomy 1-4 z lat 80-tych - stare klimatyczne sf z względnie spójna fabułą;
Rork - interesująca seria, ale najchętniej wracam do dwóch pierwszych tomów serii, które trzymają w niepewności i zaciekawieniu, dalej niestety gorzej i co u Andreasa częste nieciekawe,rozmyte , względnie puste zakończenie;
Pelissa - starszy cykl poszukiwań Ptaka Czasu zdecydowanie ciekawszy niż prequel, chociaż i ten wytrzymuje w porównaniu z takim Lanfeustem, który owszem fajny, ale historie zdają się być wtórne;
Thorgal - Thorgale 3-16 pożeram ze smakiem, a są to tomy oryginalnie wydawane w latach 1981-1990- cóż dodać?
Vasco - miłość od pierwszego spojrzenia i pierwszy tom z Pegassusa kupiony w kiosku niedaleko dworca PKS Mińsk Mazowiecki, biorąc pod uwagę warstwę  wizualną i w miarę wiarygodny rys historyczny przedstawionych zdarzeń jest to niedościgniony, jak dotąd, wzór komiksu historycznego wydanego w Polsce (chociaż wiadomo Murena i Alix  );
Asterix - z klasycznych serii humorystycznych starsze historie najlepiej trzymają  fason(w tym przypadku najchętniej wracam do przygód z lat 60tych )

Są jeszcze Lucky Luke, Jeremiah, Bilale,... - ale do tych tytułów wracam już nie tak często.

Ciekawe jest to, że z rachunku sumienia wynika iż najbardziej lubię frankofony wydawane oryginalnie w latach 80tych.

[R~Q]

We frankofonach nie ma czegoś takiego, jak ramotki.

[adamarluk]

We frankofonach nie ma czegoś takiego, jak ramotki.

Są, 1 tom Boba Morane 

[wujekmaciej]

Komiksy "eksperymentalne" jak te Moebiusa, Druilleta, Cazy czy Bilala znam od kilkunastu, jeśli nie kilkudzięcięciu lat i sobie chwalę. Bardziej chodziło mi o mainstream, a z tego co piszecie to chyba oprócz Corto jednak Blueberry najlepszy. Pomijam rzeczy nieobecne na polskim rynku, typu Adele i Ici Meme...

[ramirez82]

Z tych najlepszych, to jeszcze Pasażerowie wiatru i Wieże Bois-Maury! O Pasażerach zapomniałem, na szczęście Death przypomniał, a Wieże pomyliło mi się, że wystartowały w drugiej połowie lat 80-ych.

[misiokles]

I Piotruś Pan.

[ramirez82]

Tak, tylko ta dyskusja zaczęła się od tego posta:

No właśnie. Który z ramotkowych frankofonów (tak do połowy lat 80.) reprezentuje najwyższy poziom wg Was ? Mi np bardzo dobrze wchodzi Corto, ale od takiego Blueberry'ego sie odbiłem...

Pierwotnie chodziło o starsze frankofony do połowy lat 80-ych. Rozmowa została wydzielona do osobnego wątku, a wątkowi nadano tytuł "Najlepsze frankofony".

[wujekmaciej]

Czytałem Pasażerów, Towarzyszy, Piotrusie oba, Wieże i Rorka też Na przyszłość muszę się precyzyjniej wyrażać.

[Lyricstof]

Valerian jest ciekawym komiksem, godnym polecenia, choć wyczuwalna jest w pierwszych albumach ta "ramotkowatość", to gładko się to czyta. Fajna rzecz, obserwacja zmiany stylu rysownika.

[Death]

Tak, tytuł wątku jest mylący, bo specjalnie patrzyłem w jakich latach były wydawane Bois-Maury i tylko kilka pierwszych się załapuje do połowy lat 80. Normalnie to właśnie bym wskazał też Wieże Bois-Maury jako totalny top obok Bourgeona, Corto i Blueberry'ego. I jeszcze genialne W Poszukiwaniu Piotrusia Pana. I oczywiście jest też Thorgal. Ale tak jak pisałem najładniej z tych naprawdę starych zestarzał się Blueberry, bo napisany tak jak kiedyś robiło się komiksy, ale jest na takim poziomie, że rządzi.