Jakie komiksy właśnie czytacie?

[Takesh]

Ja w ostatnich miesiącach ponownie przeczytałem całość uniwersum Incala. Jakie to jest dobre. Mam wszystko w pierwszych wydaniach od E, plus braki od Scream. Dokupiłem Incala ze starymi kolorami i te mi bardziej pasują. Kolory z komputera pasują jak pięść do oka. Ale co kto lubi.
Scenariusze wszystkich tomów są świetne, dobrze się je czyta. Widać, że autor miał pomysł na każdą serię od początku do końca, są one dokładnie rozplanowane. Trudno wybrać szczególnie wyróżniającą się, ale u mnie pada na Kastę. Do świetnego scenariusza, który jest epicko epicki (chyba najlepsze określenie jakie mi przychodzi do głowy), pełnego rozmachu, dochodzą genialne plansze Gimeneza. Nic dziwnego, że wielu artystów stawia go sobie jako mistrza.
Kontynuacja w wersji Frisena jest ciut słabsza, ale dalej dobra. W scenariuszu czasem brakuje większego szaleństwa, charakterystycznego dla Jodorowskiego, ale daje rade. Plansze też ciekawie tworzone, żywe, pełne przepychu i epickości.
Na koniec Simak. No niestety jest to to samo uniwersum, mamy samego Simaka, mamy nawet kadr z Wilhelmem-100, ale to tyle. Frisen dał bardzo miałki scenariusz, bez polotu, dla mnie słaby. Rysunki ciekawe, ale też bez szału. Niby to samo uniwersum, ale ciągle mi to nie pasowało. Bez spojlerów napiszę, że kontinuum szwankuje mi najbardziej, potem brak klimatu incalowego zarówno w scenariuszu, jak i rysunkach.

W międzyczasie "przekąszałem" różnymi innymi pozycjami. Na uwagę zasługuje Giant. Bardzo dobrze napisany i narysowany komiks. Taki niby o niczym, obyczajowy, ale jak wciąga. Dla mnie topka ostatnich miesięcy.

Wspomnę też o Duam. Podchodziłem do niego bez specjalnych oczekiwań. Na początku dostajemy informację, że jest to oparte na legendach i wierzeniach lokalnych. I to zmieniło moje nastawienie i odbiór. Czytając czułem się jak w latach 90-tych, gdy czasem jakiś frankofon wpadł w me dłonie. Nie wiem jak to wyjaśnić, ale tak miałem. Może sposób narracji, plansze, ale jakoś tak wciągnął mnie. Nie jest to jakaś wybitna pozycja i rozumiem, że może się nie podobać, ale nie jest to zły komiks. Ma coś chyba też z Hellboya, Tetfola. Ciekawe, czy ktoś z Was rozumie mój bełkot o tym komiksie...?

Teraz czytam Kryzys na nieskończonych ziemiach oraz Supermana z ery Byrne'a, czyli też Wolfman, Ordway i spółka. Na razie jest super w obu przypadkach. Ale ja lubię takie klimaty, styl narracji. Graficznie to oczywiście 1 liga, ale każdy chyba wie 

[Death]

Locke & Key - Złoty wiek
Z pewnością jeden z najlepszych albumów, jakie przeczytam w tym roku. Nie spodziewałem się. Crossover Locke & Key i Sandmana pisany przez syna Stephena Kinga? Co mogło pójść nie tak? Pewnie coś mogło, pewnie nawet sporo, ale wyszło perfekcyjnie. Znakomity horror, znakomita obyczajówka, znakomite sci-fi i znakomite fantasy w jednym. Ten tom to jedna długa opowieść, która ma wstęp w postaci trzech krótszych opowieści o rodzinie Locke sprzed ponad 100 lat, ma rozwinięcie i znakomite zakończenie, które jest jednocześnie podróżą do miejsc znanych z arcydzieła Neila Gaimana. Jest mnóstwo świetnych momentów, zdradzę np. że matka Locke koresponduje z Lucienem ze Śnienia, który jej wysyła nieistniejące książki np. powieść, o której tylko myślał Mark Twain, ale jej nie napisał. Krótkie opowiadanie o podróży balonem na księżyc chorego członka rodziny, to najlepsza krótka forma w tym roku i genialna obyczajówka w jednym. Bardzo polecam Złoty wiek, bo to nie jest odcinanie kuponów od tych dwóch znakomitych serii. To przemyślana, świetnie napisana, pomysłowa, wykorzystująca elementy z obu serii i znakomicie zilustrowana dojrzała opowieść o rodzinie w anturażu fantastyki. Skrajny zachwyt z mojej strony i ocena 10/10.

[donT]

Motyla noga! L&K uwazam za serie kompletna, ktora zadnych dodatkowych historii (czy przed czy po) absolutnie nie potrzebuje i bylem wrecz pewnie, ze to popelina i odgrzewane po raz setny dziadostwo... A tu takiego smaka narobiles...Chyba sie na ten zbior skusze... 
 

[Death]

Bo tamta historia jest zamknięta. Złoty wiek to zupełnie nowa opowieść. Opowieść rodzinna. Jakbyś czytał Dom lub Powrót do Edenu, ale w świecie Locke i Sandmana. Dzieje się 100 lat przed główną serią. W ogóle jakże trafny tytuł. Złoty wiek, rodzina tworzy klucze, cieszy się życiem, ale nie zawsze wszystko idzie jakby chcieli. Coś jak bajkowa kraina Toussaint, gdzie zawsze powinno być pięknie, ale nagle trzeba wzywać wiedźmina. I złoty wiek, czas wynalazków, odkryć, cudo inżynierii czyli statek Titanic wypływa z portu w Southampton, jest cudownie jak u rodziny Locke'ów, ale...
Są różne smaczki np. te same klucze, które pojawiły się w głównej serii, ale tak jakby nie trzeba jej znać. Tak samo niby nie trzeba znać Sandmana. Ale niby. Bo przecież tam jest tyle nawiązań, postaci znanych z serii Gaimana, że traci się sporo zabawy. We wstępie Joe Hill przyznaje, że pisząc Locke najbardziej inspirował ich właśnie Sandman. Po latach i sukcesie serii Locke & Key dostali błogosławieństwo Neila Gaimana i w cudowny sposób wykorzystali oba uniwersa.

[starcek]

Nadrabianie zaległości, czyli Persepolis.
No i jest zonk. Czy to ciekawa opowieść? Tak, jak najbardziej tak. Dla mnie najbardziej przy opisie Iranu w latach 80. i 90. Czy uznałbym go za komiks wybitny? No nie. Równie dobrze mógłbym przeczytać czyjeś wspomnienia. Jeśli jedynym graficznym motywem, który zapamiętałem jest przedstawienie metafory życia na cmentarzu, wszechobecnej śmierci – to dla mnie zdecydowanie za mało by mówić o wybitnym komiksie. Ale rozumiem, że graficznie nie mógł być inny, bo w Teheranie było mało swobody w nauce rysunku.
Czy polecę innym? Jak najbardziej – ale nie mam do niego chęci powrotu.

[rzodkiew]

Siegnałem po Laowai i  - kurde bele - świetnie się to czytało. Bardzo dobra rozrywkowa pozycja.

[michał81]

ocena 10/10.

Ja bym nie dał 10/10 za te niedoróbki jakie są w polskim wydaniu. Wystarczy, że przeczytać dedykacje i zobaczysz ile wydawca nawalił tam baboli.

A tu takiego smaka narobiles...Chyba sie na ten zbior skusze... 

No to przygotuj się na kolejne poboczne tomy bo Hill coś przebąkiwał, że to jeszcze nie koniec.

[Death]

Znaczy się mam obniżyć twórcom ocenę ich pracy, bo polski wydawca nawalił baboli w dedykacji?

[laf]

Tak między Bogiem a prawdą to jednak oceniasz cały produkt, a więc również sposób i jakość wydania. Natomiast w Twojej ocenie pozostaje czy wszelkie niedoróbki polskiego wydawcy (jeśli takowe istnieją i kolą Twoje oczy) są na tyle istotne, aby obniżyć ocenę danego produktu. Ja swego czasu oceniając kapitalnego Miraclemana zwróciłem uwagę na jakość wydania tego komiksu i faktycznie obniżyłem jego ocenę:

Moja ocena: 9/10. Zaniżenie absolutnie nie wynika ze scenariusza  czy rysunków, lecz z wydania, o czym poniżej:
- zje....na okładka. Jak można coś tak pięknie narysowanego tak totalnie popsuć???
- zbyt mała czcionka w częściach 1 i 2. W 3. części czcionka jest już prawidłowa, a więc jednak dało radę zrobić to właściwie.
- ustawienie zeszytów dotyczących Kowali Przestrzeni. Pomiędzy częścią 1 i 2 dostajemy dwie krótkie historie o międzygwiezdnych Kowalach Przestrzeni, którzy pojawiają się dopiero pod koniec części 2. Mucha powinna te zeszyty uwzględnić chronologicznie.

[Death]

Szczerze mówiąc ja niczego nie zauważyłem. Widocznie byłem tak zachwycony historią, że chłonąłem ten świat.
Już na początku wjeżdża opowiadanie roku czyli Otwórz księżyc, więc jeśli tam są jakieś babole, to moje klapki zachwytu na oczach nie pozwoliły mi ich dostrzec.
Niestety jestem drugi dzień na weselu i nie mogę sprawdzić, więc poproszę przykłady.
Tylko w dedykacji czy później w komiksie też?

[Leyek]

Locke & Key - Złoty wiek
(...)
Skrajny zachwyt z mojej strony i ocena 10/10.

To ja już wiem, że to średniak na max. 5-6/10
Zresztą dla mnie sama główna seria była nudnawa, z jednym-dwoma ciekawszymi motywami. I oczywiście jak to często w komiksowych "horrorach" z praktycznie zerowym poziomem strachu/napięcia/niepokoju (jedyne co potrafiło we mnie zasiać jakiś niepokój w ramach komiksowego medium to Providence Moore'a). Nigdy nie rozumiałem zachwytów, których trochę się naczytałem, myślę, że gdyby nie pisał tego Hill (czyli wiadomo kogo syn) przeszłaby bez większego echa.

[michał81]

Tylko w dedykacji czy później w komiksie też?

W komiksie później też.
W dedykacji leży cała interpunkcja plus to wygląda jakby wyrzucone z translatora. Przeczytaj ją jeszcze raz jak już dojdziesz do siebie i sam się przekonaj, że coś tu poszło zdecydowanie źle.

[starcek]

Nadrabianie zaległości dzięki bibliotece, czyli 3 części Malcolma Maxa.

Pierwszy tom wymęczył mnie niemiłosiernie, ale potem było już nieco lepiej, lecz w dalszym ciągu dla mnie całość to tytuł z serii „Co mogło pójść nie tak?”. XIX wiek, Londyn, genialny wynalazca, szalony pomagier, błyskotliwy detektyw, kobieta co hominidom się nie kłania, morderstwa, duchy, a nawet królowa Wiktoria. No i do tego ta kreska… Słowem przepis na sukces. Tyle że, dorzucono upierdliwą narrację zza kadru, typowo europejskie ściany tekstu – szczególnie pod postacią drętwych dialogów mających zapewne imitować styl wypowiedzi z tamtych czasów – a para głównych bohaterów zachowuje się jakby działali razem za karę, połączeni niewidzialną więzią, której zerwać nie można. I całość sprawia wrażenie opowieści rozwleczonej na siłę, aż na 3 tomy. Tę czarę goryczy nieco osładza pojawianie się na scenie ciekawych postaci drugoplanowych – zwłaszcza pod postacią rodzeństwa mieszkającego tuż obok najsłynniejszego adresu na Baker Street. No i te materiały dodatkowe, choć za Wiktora w mini biogramie Królowej Wiktorii baty należą się solidne.
Ogólnie? Tylko dla wytrwałych wielbicieli niemieckiej myśli komiksowej.

[Leyek]

@starcek

Kupowałeś jak wychodziło i dopiero teraz zabrałeś się za czytanie? Ja na szczęście przeczytałem "jedynkę" w miarę od razu po zakupie. I pozbyłem się jej szybciej niż kupiłem Nudne i wysilone to było strasznie. Kolejnych tomów za darmo bym nie chciał Trochę takich paździerzy Scream wydaje i jeszcze wszystko deluxe na twardo i powiększone.

[starcek]

@starcek

Kupowałeś jak wychodziło i dopiero teraz zabrałeś się za czytanie? [...]

Litości - nie bądź żywym przykładem tezy, że komiksiarze nie potrafią czytać tekstów ze zrozumieniem. Zwróć uwagę na pierwszą linijkę.